علیرضا مدرکیان، در واکنش به ضرورت تصویب افزایش ۴۶ درصدی تعرفه‌های پزشکی ۱۴۰۳ در هیئت وزیران، گفت: تعرفه‌های غیر واقعی منجر به استنکاف پزشکان از ارائه برخی خدمات پُرریسک در شهرستان‌ها شده و روند افزایشی ارجاع مردم از مراکز استان‌ها به پایتخت، نشان دهنده آن است که پزشکان رغبتی برای فعالیت و ارائه خدمات پُرریسک ندارند.

وی با تاکید بر اینکه هیئت وزیران باید واقعیت‌های جامعه پزشکی را ببیند و بر اساس آن تصمیم گیری کند، افزود: متأسفانه بررسی‌های کارشناسی و فنی در تصویب تعرفه‌های پزشکی به رغم هشدارهای مکرر انجام نمی‌شود این در حالی است که آمار وحشتناک مهاجرت پزشکان و عدم فعالیت فارغ التحصیلان حرف پزشکی در حرفه اصلی‌شان نشان می‌دهد که مدیران باید به فکر تدابیر اساسی باشند.

مدرکیان با اشاره به اینکه بهای کاهش تعرفه‌های پزشکی را مردم و پزشکان می‌پردازند، ادامه داد: این روزها نظام سلامت حتی در دسترسی به پزشک اورژانس دچار چالش جدی شده است به طوری که ما در تأمین پزشک اورژانس در مراکز استان‌ها نیز مشکل داریم. با این همه مدیران کشور نسبت به مشکلات نظام سلامت به ویژه در حوزه تأمین نیروی انسانی بی‌توجهی می‌کنند.

وی در ادامه پزشکان را به دو گروه اصلی طبقه‌بندی کرد؛ گروهی که اساساً قائل به این تعرفه‌ها نیستند و منتظر تصویب عدد تعرفه‌ها در هیأت وزیران نمی‌مانند، سالانه طبق فرمول خودشان تعرفه‌ها را زیاد می‌کنند و پولش را از مردم می‌گیرند. این گروه پزشکان یا افراد صاحب نام و برجسته‌ای در رشته‌شان هستند یا به دلیل رانت و نفوذشان می‌دانندعدم تمکین به تعرفه‌های مصوب هیئت وزیران گرفتاری قانونی برای‌شان ندارد.

عضو شورای عالی نظام پزشکی، گروه دوم را پزشکانی توصیف کرد که تعرفه‌های مصوب هیأت وزیران را رعایت می‌کنند اما به دلیل آنکه تعرفه غیر واقعی و بر اساس واقعیت‌های موجود تصویب نمی‌شود، همین گروه دوم نیز به سه دسته تقسیم می‌شوند. دسته‌ای از پزشکان که به گروه اولی می‌پیوندند و تعرفه‌های قانونی را رعایت نمی‌کنند و خودشان تعرفه‌گذاری می‌کنند در واقع به دلیل تعرفه‌گذاری غیر واقعی عملاً عده‌ای را که اصرار دارند قانونمند باشند را به سمت و سوی پزشکان گروه اول سوق می‌دهیم و بدین ترتیب تعداد گروه قبلی زیاد می‌شود.

مدرکیان افزود: دسته دوم نیز پزشکانی هستند که تعرفه‌های قانونی را رعایت می‌کنند اما برخی خدمات پُرریسک را انجام نمی‌دهند در واقع بیماری که می‌توانست با یک عدد معقول خدمتی را دریافت کند از آن محروم می‌شود، مصداق آن هم افزایش ارجاع بیماران از مراکز استان‌ها به تهران است که بار دیگر روند افزایشی داشته است. این گروه از پزشکان بخشی از خدمات و فعالیت‌ها را انجام نمی‌دهند و خدماتی را ارائه می‌دهند که کم عارضه، کم ریسک و پردرآمد باشد. بویژه اینکه ما شاهد علاقه مندی و افزایش ورود پزشکان به حوزه زیبایی هستیم در عوض خدمات پایه پزشکی بسیار کم ارائه می‌شود.

عضو شورای عالی بیمه دسته سوم هم پزشکانی هستند که نه مثل گروه اول تعرفه خارج از عرف می‌گیرند و نه خدمات‌شان را کم و زیاد می‌کنند بلکه با تعرفه قانونی کارشان را انجام می‌دهند این پزشکان یا در سیستم دولتی شاغل‌اند و چاره‌ای جز رعایت تعرفه‌های قانونی ندارند یا اینکه در بخش خصوصی فعال‌اند و تعرفه‌های قانونی را هم رعایت می‌کنند اما در عین حال بی‌انگیزه هستند و احساس می‌کنند دولت، نهادهای نظارتی و تصمیم ساز و مجلس شورای اسلامی به فکرشان نیستند و با انگیزه و اشتیاق پایین ادامه فعالیت می‌دهند که آسیب آن نیز متوجه مردم است.