به گزارش قدس آنلاین، ابتدای فصل بیست و سوم وقتی هنوز هیچ مسابقه‌ای آغاز نشده بود مدیران فدراسیون فوتبال و ارکان قضایی این مجموعه ادعایی غیرقابل باور را مطرح کردند و مدعی شدند برای ایجاد آرامش در فضای فوتبال و تنش زدایی در محیط فوتبال بناست هیچ باشگاه‌ای در فصل جدید بیانیه نویسی نکند و اگر این اتفاق رخ داد با جریمه‌ای سنگین مواجه شود.

همان مقطع بسیاری از کارشناسان پیش بینی کردند این طرح همانند هزاران طرح خلق الساعه فوتبال ایران شکست خواهد خورد چون تا مادامی که فرهنگ مدیریت حرفه‌ای در ساختار باشگاه‌های فوتبال نهادینه نشود، پنین امکان وجود ندارد اما مدیران فدراسیون فوتبال و اعضای ارکان قضایی ادعا کردند هیچ کسی بالاتر قانون نیست و این قانون به درستی اجرا خواهد شد.

اما حالا پس از گذشت نزدیک به نوزده هفته از رقابت های لیگ برتر نه خبری از قانون خلق الساعه ممنوعیت صدور بیانیه است نه جریمه قانون شکنان بلکه هر باشگاهی، هر لحظه اراده کند می تواند با یک بیانیه تند و آتشین فضای فوتبال را به سود خود تحت تاثیر قرار دهد تا ارتش‌های سایبری هواداران‌شان تمام قد علیه طرف مقابل جبهه گیری کنند.

شاید باورش سخت باشد و مدیران فدراسیون فوتبال به کلی منکر آن شوند، اما همان گونه که یک تیم کادر فنی، پزشکی و تدارکات دارند، در حال حاضر اکثریت قریب به اتفاق باشگاه‌های لیگ برتری یک تیم حرفه‌ای رسانه ای نیز در کنار خود دارند که در مواقع نیاز با کمک گرفتن از توانمندی آنها بیانیه های آتشین تدارک می بینند تا به این ترتیب بتوانند مسیر را برای امتیاز گرفتن از برگزارکننده یا سایر ارکان درگیر با مسابقات هموار کنند.

سریال بیانیه نویسی در فوتبال ایران قطعا اتفاق جدیدی و پدیده نوظهوری نیست اما اگر این روال معیوب که ثمره مدیریت غیر حرفه‌ای فوتبال ایران همچنان به روند مخرب خود ادامه دهند دیگر امیدی به بهود فضا نیست حتی اگر ده ها بند و تبصره قانونی دیگر نیز برای جلوگیری از آن تدارک دیده شود، دستگاه بیانیه نویسی ها خسته کننده و بعضا غیر فوتبالی در شرایطی خاموش خواهد شد که ارکان قضایی به جای مماشات با خاطیان و درآمدزایی از این محل به سمت و سویی بروند که دیگر کسی شهامت بیانیه نویسی نداشته باشد!

امروز بسیاری از مشاوران حقوقی باشگاه ها وقتی با چالش احضار بابت بیانیه نویسی رو به رو می‌شوند در توضیحات خود خطاب به مدیران باشگاه‌ها می نویسند فوقش 20 میلیون تومان جریمه خواهید شد لذا جای نگرانی وجود ندارد، اما اگر برخورد سخت تر و غیر منتظره تر شود دیگر کسی حاضر به پذیرش تبعات بیانیه نویسی نخواهد شد.

اما این تنها یک بخش ماجراست، ثمره تلخ بیانیه نویسی ها در رفتار هواداران نیز سرسام آور است، کافیست به کامنت های هواداران در شبکه های اجتماعی بابت این اتفاقات نیم نگاهی بیندازید، با یک کنکاش ساده متوجه می‌شوید که ادبیات به کار رفته در متن بیانیه‌ها حکم آتش اولیه یک جنگ تمام عیار را دارد چون بلافاصله پس از این بیانیه‌ها میزان بد اخلاقی ها و هنجارشکنی‌ها در جامعه افزایش پیدا می کند و تمام صفحات فوتبالی به کشکولی از الفاظ زشت و ناپسند هواداران یک باشگاه نسبت به هواداران تیم رقیب می‌شود.

از این رو تا مادامی که فرهنگ مدیران نتیجه گرای فوتبال ایران در سطح باشگاه ها تغییر پیدا نکند و ادبیات حرفه‌ای جایگزین رفتار چاله میدانی نشود داستان به همین منوال خواهد بود و روز به روز فاجعه اخلاقی در این بین تشدید خواهد شد و در نهایت تنش و درگیری به سکوهای ورزشگاه کشیده خواهد شد تا صدا و سیما مجبور شود برای بهداشت روانی مخاطبانش با صدای بسته بازی ها را پخش زنده کند.