آیت الله العظمی کریمی جهرمی در دیدار جمعی از خطبای برجسته کشور با بیان حدیثی از امیرالمؤمنین علیه‌السلام، قوام، استواری و پایداری دین مبین اسلام را به چهار طبقه نسبت داده و فرمود: طبق این روایت این افراد عبارتند از علمای ناطق عامل، ثروتمندان سخاوتمند، فقرای آبرومند و جاهلان متواضع که در بیان امام علیه السلام اولین گروه عالمانی هستند که دو ویژگی سخنرانی خوب و عمل کردن به آن سخنرانی و نصایح را داشته باشند.
معظم له در ادامه، اتصال سخنران به منبع حقیقی دین قرآن و احادیث و نهج البلاغه را با اهمیت دانسته و فرمود: منبری و خطیب خوب، کسی است که بر بالای منبر او، حقایق دین، حقایق قرآن و حقایق اهل بیت(علیهم السلام) گفته شود اما متأسفانه گاهی برخی سخنرانان بدون مطالعه، مطالبی بر عکس حقایق اهل بیت(علیهم السلام) می گویند و مقام اهل بیت(علیهم السلام) را نازل جلوه می‌دهند.
ایشان با اشاره به اهمیت وعظ و خطابه در گسترش مطالب و معارف اهل بیت علیهم السلام، افزود: در اعصار اخیر به وسیله همین منابر و توسط علما و مبلغین با اخلاص، باوقار و پرمایه احکام و آداب اسلامی و کلام اهل بیت علیهم السلام در سراسر جهان به مردم ابلاغ شد و همواره بزرگان دین با این مقام و منابر، با تواضع و ادب رفتار می‌کرده‌اند.
آیت الله العظمی کریمی جهرمی در قسمت دیگری از بیانات خود، شناخت مخاطب و بیان مطالب مستند را عنصر اصلی تبلیغ دانسته و بیان داشتند: خطیبی که قرار است برای مردم سخنرانی کند، باید مطلب را به طور کامل خوانده و فهمیده باشد؛ یعنی در معانی و لطایف آموزه‌های دینی دقت کرده باشد، مؤیدات آن را در ذهن داشته باشد، و بعد که یقین کرد این مطلب همان چیزی است که نیاز جامعه و مستمعان خصوصاً نسل جوان است، آن را بیان نماید.
معظم له در ادامه، با اشاره به برخی باید و نبایدهای منبر و خطابه، فرمود: وعّاظ و خطبا باید در مرحله اول بکوشند که اخلاص در عمل داشته و از همان ابتدای منبر برای رضای خدا حرکت نمایند.
ایشان دومین ویژگی یک منبری و مبلغ دین و سخنران مطلوب جامعه را عامل به علم و گفته های خود بودن دانستند و فرمودند: این خیلی بد است که یک سخنرانی بالای منبر برای مردم از مذمت دروغ بگوید اما خودش هم دروغ بگوید. یا از مذمت آبروی افراد را بردن بگوید و خود بر بالای این جایگاه مقدس آبروی مردم را می برد.
آیت الله العظمی کریمی جهرمی با بیان سومین ویژگی خطبا فرمود: اگر عالمی ویژگی ناطق بودن یعنی خوش زبان و خوش بیان بودن را داشته باشد، بسیار مطلوب مردم خواهد بود. عالمی با این ویژگی می تواند آموزه های دینی را در اذهان مردم داخل کرده و به افکار و قلوب انسان ها نفوذ کند.
استاد اخلاق حوزه های علمیه، در بخشی دیگر از توصیه های خود بیان داشت: مرحوم سیدنا الأستاد آیت الله العظمی گلپایگانی رضوان الله تعالی علیه، از مراجع بزرگی است که همواره به منبر رفتن مقیّد بودند و تأکید می کردند که در منبر، مستند سخن بگویید و حتی خود ایشان، روی منبر، کتاب همراه داشتند و روایات و حکایات را از منابع و مصادر می خواندند تا مردم، اطمینان بیشتری پیدا کنند.
آیت الله العظمی کریمی جهرمی، واعظ و خطیب بودن را توفیقی الهی دانسته و فرمود: متأسفانه امروز افکاری در حوزه وجود دارد که منبر رفتن و سخنرانی را خلاف شأن و جایگاه علمی افراد می دانند؛ با اینکه مراجع بزرگ ما افرادی بوده اند که در مواقع مختلف برای مردم به سخنرانی و خطابه می پرداختند. البته هر فرد نیز لایق این جایگاه نیست و باید افرادی که از سطح علمی بالا و آشنایی کامل با احادیث اهل بیت علیهم السلام دارند وارد این حیطه گردند.
معظم له در پایان سخنان خود، ضمن تمجید از تألیف کتاب «شرح حال خطبای نامی ایران» افزود: همان‌گونه که مقام خطبا بالاست، مقام کسانی که این بزرگان را نیز ترویج می کنند بالاست. ما باید از ارواح خطبا و مبلغان دین و شریعت، استمداد کنیم؛ چرا که آن بزرگواران، خدمات زیادی به اسلام کرده اند.
در ابتدای این دیدار، آیت الله نظری منفرد از خطبای برجسته‌ کشور در سخنان کوتاهی به بیان دغدغه‌های خود پیرامون لزوم توجه به جایگاه منبر و خطابه در سطح کشور پرداخت و بر تشکیل مجمعی برای تشخیص و معرفی خطبای لایق این جایگاه زیر نظر مراجع تقلید تأکید کرد.
در پایان این دیدار، از کتاب «شرح حال خطبای نامی ایران» توسط معظم له و برخی از اساتید حاضر در جلسه رونمایی شد.