به گزارش قدس آنلاین، این موضوع که به‌ویژه میان سیاه‌پوستان نمود بیشتری داشته، علت‌های مختلفی دارد. در گام نخست، این مسئله مؤید آن است که انتظارات آن‌ها توسط رئیس‌جمهورهای پیشین و کنونی برآورده نشده است، انتظاراتی که وضعیت حداقلی برابری اجتماعی را در مسائل حقوقی شهروندی شامل می‌شود.
هرچند در دوره هشت ساله ریاست جمهوری باراک اوباما که خود یک سیاه‌پوست بود، فضای جامعه ایالات متحده به میزان قابل توجهی تلطیف شد، ولی به‌طور کامل تفاوت و تضارب رفتاری و حتی گفتاری مردم نسبت به رنگین‌پوستان و اقلیت‌های نژادی تغییری نکرده است. نمود بارز این مسئله، نحوه رفتار کارکنان پلیس فدرال و ایالتی در برخورد با متهمان سیاه‌پوست نسبت به سفید پوستان است. این موضوع به‌ویژه با روی کارآمدن دونالد ترامپ چندین بار مسئله‌ساز شد.
تفاوت در برخورد سفیدپوستان با سیاه‌پوستان حتی میان کودکان در مدرسه نیز به‌وضوح مشاهده می‌شود که اغلب نتیجه تندروی جمهوری‌خواهان در موضوع اعمال قوانین نژادی است. جلوگیری از ورود مهاجران مکزیکی و سایر مهاجران «هیسپانیک» و «لاتین» هم یکی دیگر از موضوعات مورد علاقه رهبران جمهوری‌خواه است که توسط شخص دونالد ترامپ در دوره چهار ساله ریاست جمهوری با مطرح کردن ساخت دیوار در مرز مکزیک پیگیری شد.
با این حال به نظر می‌رسد جو بایدن گام‌هایی را برای راضی کردن این بخش از جامعه برداشته است. انتصاب شخص لوید آستین سیاه‌پوست به سمت وزارت دفاع دولت بایدن نشان می‌دهد دموکرات‌ها همچنان سعی دارند آرای بخش زیادی از رنگین‌پوستان را حفظ کنند. همچنین انتصاب چند تن از رنگین‌پوستان به مسئولیت‌های مهم و غیرمهم همگی گواه این موضوع است.
از آنجایی که جامعه رنگین‌پوست ایالات متحده معمولاً طرفدار دموکرات‌هاست، انجام چنین رفتارهای پوپولیستی از سوی دموکرات‌ها امری تعجب‌آوری نیست؛ با این حال بعید است چنین تحرکاتی موجب ترمیم شکاف‌هایی شود که محصول بیش از ۱۵۰سال قوانین تبعیض‌آمیز نژادی در ایالات متحده است. جالب آنکه بر اساس نظرسنجی‌های خبرگزاری‌های معروف آمریکایی همچون سی‌ان‌ان، میزان حمایت رأی‌دهندگان سیاه‌پوست از شخص ترامپ نسبت به دوره قبلی انتخابات ریاست جمهوری در چهار سال گذشته حدود دو برابر شده است که این میزان افزایش، ناشی از ناامیدی از سیاست‌های جوبایدن است.
خبرنگار: حمید اسدی
نظر شما