به‌گزارش قدس آنلاین، ​​​​​​​به گفته وزیر نفت، یکی از مباحث مطرح شده در ملاقات‌های شهید رئیسی با پوتین، موضوع انتقال گاز روسیه به ایران بود که به ثمر نشست و طی سه ماه گذشته مذاکرات شرکت ملی گاز با گس پروم روسیه انجام شد و دیروز این تفاهم‌نامه میان دو طرف به امضا رسید.

به باور وی، ایران و روسیه بیش از ۶۰درصد ذخایر گازی دنیا را در اختیار دارند و این اتفاق بزرگ، تحولات خوبی را در حوزه انرژی منطقه رقم خواهد زد، ضمن اینکه ایران با داشتن زیرساخت‌ها و خطوط انتقال گاز سراسری برای دریافت این میزان گاز، آمادگی کامل را دارد.

اوجی گفت: چارچوب اصلی بحث انتقال گاز از روسیه که مدت زیادی توسط کارشناسان مورد بررسی قرار گرفته و خواسته رئیس‌جمهور شهید بود، محقق شد و در مدتی کوتاه این آمادگی وجود دارد که این تفاهم‌نامه به قرارداد تبدیل شود تا اتفاقی بزرگ برای ایران و دولتمردان روسیه رقم بخورد.

یک گام به سمت «هاب گازی» شدن برداشتیم

یک کارشناس انرژی هم در گفت‌وگو با خبرنگار ما و در تشریح مختصات و مزایای این توافق با روسیه گفت: این توافق درباره خرید و واردات گاز روسیه به ایران است. قرار است ایران گاز روسیه را با قیمت ارزان و مناسب بخرد و به کشورهای ترکیه و عراق یا پاکستان که هم‌اکنون قراردادش در آستانه احیا شدن است، با قیمتی بالاتر صادر کند و در واقع با این کار تجارت گاز خود را افزایش دهد و یک گام به سمت تبدیل شدن به هاب گازی منطقه بردارد.

احسان حسینی افزود: قرارداد مذکور از این جهت برای ایران مهم است که تنها سود اقتصادی در ازای خریدن گاز ارزان و فروختن با قیمت بالاتر، مطرح نیست، بلکه از نظر امنیتی و سیاسی میان روسیه و ایران و کشورهای منطقه با ایران پیوند برقرار می‌کند، چراکه ایران قرار است صدور گاز به ترکیه و عراق را افزایش دهد و این قرارداد از نظر امنیتی و سیاسی به نفع ما خواهد بود.

وی با بیان اینکه آنچه با روسیه به امضا رسیده «پیش قرارداد» بوده و اهمیت آن از تفاهم‌نامه بالاتر است، افزود: تفاهم‌نامه این امر پیش‌تر در سال۱۴۰۱ و ذیل تفاهم‌نامه ۴۰میلیارد دلاری منعقد شده بود و از این جنبه حائز اهمیت است که ایران به نوعی از رقیب خود ترکیه هم جلو می‌افتد، چراکه پیشنهاد اول روس‌ها برای صادرات گاز مازادی که پیش‌تر صادر می‌کردند، ترکیه بود تا این کشور به هاب گازی تبدیل شود، اما امروز این پیش قرارداد نشان می‌هد ایران از ترکیه جلو زده و روس‌ها را متقاعد کرده تنها مسیر جبران بازار گاز اروپا از ایران می‌گذرد.

حسینی افزود: روسیه حدود ۱۰۰ میلیارد مترمکعب گاز مازاد دارد که پیش‌تر آن را به اروپا صادر می‌کرد. این کشور می‌تواند حدود ۱۰ تا ۲۰ میلیارد مترمکعب از گاز مازاد را به چین صادر کند که هنوز با اما و اگر همراه است. سناریو دیگر هم این بود که از ترکیه این گاز را به اروپا بدهد که اروپا این پیشنهاد را قبول نکرده است و اعلام کرده دیگر کلاً نمی‌خواهد گاز روسیه را بگیرد، بنابراین تنها گزینه باقیمانده برای روسیه بازارهای جنوب غرب آسیاست که از مسیر ایران، بازار کشورهای حاشیه خلیج‌فارس،عراق، هند و پاکستان انجام شود.

به باور این کارشناس حوزه انرژی به نظر می‌رسد ایرانیان پس از یکی دو سال مذاکره توانسته‌اند ذیل یک معامله کلان، روس‌ها را توجیه کنند که مسیر مطمئنی به نام ایران وجود دارد و باید روی آن سرمایه‌گذاری کنند.

برای حل ناترازی، تدبیر مقطعی نکنیم

یک کارشناس دیگر در حوزه انرژی به خبرنگار ما گفت: به دلیل شرایط خاصی که در حوزه انرژی به خاطر ناترازی‌های موجود داریم، بالطبع باید چنین تعاملاتی داشته باشیم و نمی‌توانیم به راحتی از آن بگذریم. بدان معنی که اگر با کشوری غیر از روسیه بود نیز چنین تعاملی را برقرار می‌کردیم، اما اینکه در آینده این اقدام تا چه میزان در روند بهبود ناترازی گازی کشور تأثیر دارد، محل سؤال است.

فرزین سوادکوهی افزود: واقعیت این است تمام تمهیدات اندیشیده شده در حوزه ناترازی تاکنون در حکم مُسکن مقطعی بوده است، چراکه ما راهبرد مشخص و نقشه راهی در حوزه انرژی نداریم و تا زمانی که این برنامه به شکل دقیق توسط کارشناسان تهیه و تدوین نشود، مشکل ناترازی انرژی برقرار است.

وی تأکید کرد: این ناترازی محدود به گاز نیست و در حوزه برق و بنزین هم کشور با این ناترازی مواجه است و خواهد بود.

سوادکوهی اظهار کرد: تدابیر در این حوزه ناترازی نباید محدود به تعامل مقطعی با روسیه باشد و به طور کلی تعاملات حوزه اقتصادی و انرژی کشور نباید به روسیه و چین محدود باشد، بلکه پنجره‌های اقتصادی را باید به سمت دیگر کشورهای جهان باز کنیم و امکان حضور بخش خصوصی واقعی را در این زمینه فراهم کنیم تا انحصار نهادهای حاکمیتی کنار برود و شاهد بهبود وضعیت انرژی کشور باشیم.