پروتکل هانیبال که از سوی رژیم صهیونیستی ابداع و یک استراتژی نظامی بوده که در گذشته چندین بار مورد استفاده قرار گرفته است، هدف اصلی آن جلوگیری از بازداشت شدن نظامیان یا غیرنظامیان شهرک‌نشین به هر قیمتی است.

چرا رژیم صهیونیستی از پروتکل هانیبال در جنگ غزه استفاده کرد؟

به گزارش قدس آنلاین، «هانیبال» واژه‌ ای است که به‌ طور ویژه از زمان آغاز عملیات طوفان الاقصی بارها شنیده شده و اطلاعاتی از آن منتشر شده است.

این تاکتیک نظامی در سال ۱۹۸۶ به دنبال بازداشت سه نظامی صهیونیست از یک تیپ پیاده نظام از سوی حزب‌ الله در جنوب لبنان آغاز شد. در آن زمان، این منطقه به‌ عنوان بخشی از تلاش برای ایجاد یک «منطقه امنیتی» در طول جنگ داخلی لبنان از سوی رژیم صهیونیستی اشغال شد. 

بقایای این سه نظامی بازداشت شده در نهایت ۱۰ سال بعد، در سال ۱۹۹۶، از طریق مبادله‌ ای که شامل بازگرداندن اجساد ۱۲۳ مبارز حزب‌الله بود، به رژیم صهیونیستی تحویل داده شد. 

به گفته مقام‌ های نظامی، نام این پروتکل به‌ طور تصادفی از سوی یک رایانه تولید شده است. برخی دیگر آن را به‌ عنوان اشاره مستقیم به یک فرمانده نظامی کارتاژی به همین نام (هانیبال)، که یکی از بهترین استراتژیست‌ های تاریخ به شمار می‌ رود، تعبیر می‌ کنند. کارتاژ یک دولت فینیقی بود که در سده‌ های هفتم تا سوم پیش از میلاد بر بخش‌ هایی از مدیترانه فرمانروایی کرد که امروز این دوران به امپراتوری کارتاژ معروف است. هانیبال در سال ۱۸۱ قبل از میلاد به جای تسلیم شدن به رومیان، خود را مسموم کرد.

دکترین هانیبال هرگز به‌ طور رسمی از سوی رژیم صهیونیستی اعلام نشده و شهرت آن با هلاکت مقام‌ های سابق ارتش این رژیم و فایل‌ های صوتی منتشر شده در طول زمان شکل گرفته است.

اونر شیفتان، یک پزشک ذخیره ارتش رژیم صهیونیستی که در دهه ۱۹۹۰ از سوی این رژیم به منطقه درگیری اعزام شد، از اولین کسانی بود که درباره پروتکل هانیبال بحث کرد.

چرا دوباره این تاکتیک مطرح شد؟

امروز روزنامه عبری هاآرتص فاش کرد که تحقیقات انجام شده نشان می‌ دهد که ارتش رژیم صهیونیستی روز هفتم اکتبر دستوراتی را مبنی بر جلوگیری از بازگشت هر خودرویی به نوار غزه صادر کرده بود.

این روزنامه در ادامه گزارش خود افزود که بر پایه این تحقیقات، ارتش اشغالگر روز هفتم اکتبر از پروتکل «هانیبال» برای کشتن افراد رباینده و ربوده شده استفاده کرده بود.

حتی برخی منابع رسانه‌ ای رژیم صهیونیستی پیشتر اذعان کرده بودند که روز هفتم اکتبر حدود ۳۶۰ اسرائیلی توسط بالگردهای خودی به قتل رسیدند.

این در حالی است که گزارش‌ها حاکی از آن است که تقریبا ۲۴۰ شهرک‌نشین صهیونیست و دوتابعیتی از سوی مقاومت فلسطین در بازداشت هستند. آزادی آن‌ ها از سوی کابینه بنیامین نتانیاهو به اولویت شهرک‌ نشینان عنوان شده است.

با این حال، برخی اظهارات مقام‌ های صهیونیست از زمان آغاز عملیات طوفان‌ الاقصی، تردیدهایی را درباره اولویت این رژیم در موضوع بازداشت شده‌ ها ایجاد کرده است.

تنها چند روز پس از آغاز این عملیات، وزیر دارایی رژیم صهیونیستی از بمباران غزه حمایت کرد و گفت: موضوع بازداشت شده‌ ها را خیلی جدی نگیرید.

کمپین بمباران نوار غزه از سوی رژیم صهیونیستی بیش از یک ماه است که ادامه دارد و این رژیم باوجود خطر آسیب رساندن به شهرک‌ نشینان بازداشت شده، ادامه حملات را ضروری می‌ داند.

ضمن اینکه اطلاعاتی که روزنامه های صهیونیستی مثل هاآرتص و جروزالم پست، پس از حمله ۷ اکتبر منتشر کردند همگی حکایت از آن داشت که ارتش رژیم صهیونیستی برای جلوگیری از انتقال بیشتر اسیران صهیونیست به نوار غزه، تعداد قابل توجهی از آنها هدف قرار داده است. متقن ترین اطلاعات در این زمینه مربوط به جشنواره موسیقی شهرک بئری است. 

این اقدام، صهیونیست ها چند نکته را برای همگان اثبات می کند:

اول، آنکه «پروتکل هانیبال» هنوز در ارتش رژیم صهیونیستی  اجرا می شود و خارج کردن آن از دستور کار ارتش، دروغی برای فریب افکار عمومی رژیم صهیونیستی، به منظور به قتلگاه فرستادن جوانان شان است.

دوم، اینکه صهیونیست ها آنقدر نسبت به قدرت مقاومت در استفاده دقیق و کامل از راهبرد و سیاست مبادله اسرا اطمینان دارد که حتی حاضر نیستند، چند سرباز زخمی و شاید اجساد آنها در اختیار مقاومت قرار گیرد.

سوم، فشار خانواده های اسیران رژیم صهیونیستی به این رژیم آنچنان زیاد و غیر قابل تحمل است که آنها حتی حاضر نیستند چند جسد نظامیان شان در دست مقاومت باشد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.