به گزارش قدس آنلاین، او که برای تداوم کار در این تیم بعد از ناکامی در فصل بیست و سوم با مخالفانی از طیف هواداران و پیشکسوتان این باشگاه مواجه بود، سرانجام از مدیران استقلال رأی اعتماد گرفت تا در فصل بیست و چهارم ناکامی فصل پیش را جبران کند، اما آقا جواد زودتر از آنچه تصورش را می‌کرد با هواداران این تیم که انتظار نمایشی مطلوب‌تر از او را دارند وارد چالش شد.

صحنه‌های اعتراضی به جا مانده از بازی استقلال مقابل همنام خوزستانی در ورزشگاه فولاد آره نای شهر اهواز کاملاً گویای حس درونی هواداران این باشگاه است؛ هواداران عموماً اهوازی که انتظار نداشتند تیم اولشان استقلال تهران این‌گونه مقابل تیم دومشان استقلال خوزستان شکست بخورد و با ارائه فوتبالی ملال آور و سراسر پرایراد صحنه رقابت را ترک کند.

حال اگر جواد نکونام موفق شده بود در بازی‌های قبل نمایش بهتری را از تیمش ارائه دهد، هواداران این گونه او را مورد شماتت قرار نمی‌دادند اما وقتی نگاهی می‌اندازیم به یک امتیاز کسب شده استقلال در ورزشگاه سردارآزادگان قزوین مقابل تیم تشنه و سیری‌ناپذیر ملوان به این باور تلخ می‌رسیم که استقلال نیز در آن میدان مستحق کسب یک امتیاز هم نبود و چنانچه اشتباهات کشنده و عجیب داوران رقم نمی‌خورد، استقلال با شکست صحنه رقابت را ترک می‌کرد.

در واقع تیم نکونام درآن میدان نیز فوتبال قابل قبولی را از خود به نمایش نگذاشت و این وضعیت درحالی همه را حیرت زده کرده که جواد نکونام با انبوهی از بازیکنان گرانقیمت خارجی وارد عرصه لیگ شده و مدیران این باشگاه اجازه نداده‌اند هیچ کم و کاستی درتیم ایجاد شود. حال شاید ماجرای غیبت دو هفته‌ای بلانکو بتواند اهرمی برای انتقاد از مدیران باشگاه استقلال یا برخی مشکلات که آن‌ها مسببش بودند، باشد اما پرواضح است که مسئول فنی استقلال در میدان رقابت‌های لیگ برتر شخص نکونام است و او است که باید از تیمش بهترین نمایش ممکن را طلب کند اما سرمربی استقلال تا امروز موفق نشده آن فوتبال قابل قبولی که انتظار می‌رفت را به معرض دید بگذارد و استقلال را به تیمی رعب‌آور بدل سازد.

 پیش از شروع فصل انتظار می‌رفت با جذب بازیکنانی همچون رضاییان و بعدها کاکوتا و اندونگ و حفظ ستاره‌ها استقلال جور دیگری باشد اما پروژه نکونام خیلی زود به بن بست خورده تا صدای اعتراض به او و آن شعار معروف حیا کن، رها کن را از روی سکوها بشنویم و عملاً جواد را در یک مخمصه بزرگ احساس کنیم. حال اینکه مدیران باشگاه استقلال با ادامه این روند چه تصمیمی بگیرند چندان روشن نیست؛ چون به طور قطع چند هفته دیگر به نکونام فرصت داده خواهد شد اما راه رفتن او در استقلال به مثابه حرکت روی شیشه خرده‌هایی است که هر آن احتمال دارد او را از پای بیندازد و استقلال را به سمت تغییرات گسترده در کادر فنی سوق دهد. اینکه می‌شنویم از همین حالا مدیران استقلال سراغ استخدام مربی خارجی رفته‌اند تا در صورت ادامه این روند جانشین نکونام کنند، هرگز خبردروغی نیست.