در حال حاضر، کشور با معضل ناترازی بنزین مواجه است؛ تا چند سال پیش، ایران به‌عنوان یکی از صادرکنندگان عمده بنزین در منطقه شناخته می‌شد، اما شرایط به سرعت تغییر کرده است. امروز، به‌جای صادرات، نیاز به واردات بنزین داریم و این واردات هزینه‌ای سنگین بر اقتصاد کشور تحمیل می‌کند.

به طوری که در حال حاضر سالانه حدود سه میلیارد دلار برای واردات بنزین هزینه می‌شود، و این عدد با توجه به روند فعلی مصرف، رو به افزایش است. این وضعیت نگران‌کننده، نیازمند راه‌حلی فوری و پایدار است تا از تشدید بحران اقتصادی و انرژی جلوگیری شود. در این میان، طرح «بنزین به نفر» به‌عنوان یک راه‌حل جامع و نوآورانه مطرح می‌شود که می‌تواند به‌طور موثر این ناترازی را برطرف کند و کشور را به مسیر پایداری اقتصادی و اجتماعی بازگرداند.

طرح «بنزین به نفر» به‌عنوان راه‌حلی جامع برای رفع ناترازی بنزین در کشور، نه‌تنها از منظر اقتصادی بلکه از نظر اجتماعی و زیست‌محیطی نیز برتری‌های چشمگیری نسبت به سایر راه‌حل‌ها دارد. این طرح نه‌تنها مسئله قیمت‌گذاری بنزین را به‌طور ساختاری حل می‌کند، بلکه از تکرار بحران‌های امنیتی و اجتماعی که ناشی از افزایش‌های ناگهانی قیمت بنزین است، جلوگیری می‌کند. در واقع، با این طرح، قیمت بنزین نه توسط دولت بلکه توسط بازار تعیین خواهد شد، که این امر باعث می‌شود تا هم امنیت انرژی و هم امنیت اجتماعی در بلندمدت تأمین شود.

یکی از مهم‌ترین مزایای این طرح، ایجاد فرصت‌های اقتصادی جدید از طریق صادرات قانونی بنزین است. کارگزاری‌هایی که مسئولیت صادرات بنزین را بر عهده می‌گیرند، می‌توانند این سوخت را به قیمت‌های نزدیک به بازار جهانی خریداری کنند. این امر باعث می‌شود که بنزین به جای آنکه به‌صورت قاچاق و غیرقانونی صادر شود، از مسیرهای قانونی و با نظارت دقیق به کشورهای همسایه ارسال گردد. به‌عنوان مثال، با در نظر گرفتن قیمت فعلی بنزین در مرز پاکستان که حدود ۶۰ هزار تومان است، هر تانکر بنزین که حدود ۲۵ هزار لیتر ظرفیت دارد، می‌تواند سودی قابل‌توجه را نصیب کارگزاران کند. این انگیزه اقتصادی، صادرات بنزین را از مسیرهای رسمی تشویق می‌کند و در نهایت سود این صادرات به خود مردم بازمی‌گردد.

همچنین، با اجرای طرح «بنزین به نفر»، تمام افراد جامعه، حتی کسانی که خودرو ندارند، از مزایای این طرح بهره‌مند می‌شوند. در این راستا، افرادی که خودرو دارند نیز به سمت استفاده از سوخت‌های جایگزین مانند سی‌ان‌جی حرکت خواهند کرد یا از وسایل حمل‌ونقل عمومی بیشتر استفاده خواهند کرد. این تغییر رفتارها می‌تواند به کاهش تردد خودروهای تک‌سرنشین، کاهش ترافیک و در نتیجه کاهش مصرف بنزین منجر شود. همچنین، این تغییرات می‌تواند باعث افزایش استفاده از مدل‌های جدید تاکسی‌های اینترنتی با همسفر شود، مدلی که در حال حاضر نیز موجود است اما به دلیل ارزان بودن بنزین کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

از منظر اجتماعی و زیست‌محیطی نیز طرح «بنزین به نفر» پیامدهای مثبت زیادی به همراه دارد. کاهش ترافیک به معنای کاهش آلودگی هوا و بهبود کیفیت زندگی شهروندان است. کاهش آلودگی هوا به‌نوبه خود به کاهش بیماری‌های مرتبط با آلودگی کمک می‌کند و در نهایت، بهبود کلی سلامت جامعه را به همراه خواهد داشت. در نهایت، این طرح به‌طور هم‌زمان به تأمین منافع اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی کمک می‌کند و به‌عنوان راه‌حلی پایدار و بلندمدت برای مسئله ناترازی بنزین در کشور مطرح می‌شود.

با توجه به اینکه اکنون یک رئیس‌جمهور در رأس دولت قرار گرفته که موافق و حامی اجرای طرح «بنزین به نفر» است، بهترین فرصت برای اجرای این طرح فراهم شده است. این طرح می‌تواند به‌طور همزمان چندین معضل اساسی کشور را حل کند: از کنترل قاچاق بنزین گرفته تا رفع ناترازی انرژی و کاهش ترافیک و خودروهای تک‌سرنشین. اجرای صحیح این طرح نه‌تنها به بهبود وضعیت اقتصادی کمک می‌کند، بلکه می‌تواند تحولی مثبت در حوزه حمل‌ونقل و محیط زیست کشور به همراه داشته باشد. اکنون زمان آن رسیده است که با بهره‌گیری از این فرصت تاریخی، کشور را به سمت پایداری و امنیت انرژی سوق دهیم.