هشتم ربیعالاول سال ۲۶۰ هجری قمری، سالروز شهادت مظلومانه یازدهمین پیشوای جهان اسلام و بزرگ معلم مکتب امامت، امام حسن عسکری(ع) است. امامی که به اعتراف دوست و دشمن، مظهر ابهت پروردگار عالم، ابهت اهل بیت(ع) و ابهت اسلام بود. امامی که هر چند در سن ۲۸ سالگی به شهادت رسید اما ایجاد شبکه ارتباطی با شیعیان مناطق گوناگون، پشتیبانی از محرومان و ستمدیدگان، آگاهی بخشی و آموزش سیاسی افراد، مبارزه با گسترش فرقهها و آیینهای انحرافی بخشی از اقدامات اثرگذار اوست. آن خورشید در بند با آموزههای خود، شیعیان را برای دوران غیبت حضرت مهدی(عج) آماده کرد و به آنها درس انتظار و دینداری آموخت.
به مناسبت شهادت مظلوم سامرا، در گفتوگویی مبسوط با حجتالاسلام و المسلمین دکتر سید مصطفی میرلوحی، عضو هیئت امنای دانشگاه امام صادق(ع) به زندگی و فعالیتهای امام حسن عسکری(ع) پرداختیم که در ادامه میخوانید.
ویژگیهای امام حسن عسکری(ع) در حدیث قدسی
دکتر میرلوحی در ابتدا با اشاره به حرم عسکریین(ع) میگوید: حرم عسکریین(ع)، آرامگاه علی بن محمد امام دهم و حسن عسکری امام یازدهم شیعیان، پدر و جد امام زمان(عج) در سامرای عراق قرار دارد. محل ولادت و نشو و نمو امام زمان(عج) نیز در سامرا است. غالب ائمه(ع) در مدینه به دنیا آمدند و بزرگ شدند اما امام زمان(عج) هیچ گاه در مدینه نبود. به همین دلیل امام زمان(عج) عسکریتر و سامراییتر از امام دهم و یازدهم هستند زیرا خانه، زندگی و کاشانه شان آنجاست. در حرم عسکریین(ع) علاوه بر دو امام معصوم(ع)، چند تن از بانوان اهل بیت عصمت و طهارت نیز مدفون هستند. نرجس خاتون، مادر امام زمان (عج)، حکیمه خاتون، دختر امام جواد(ع)، خواهر امام هادی(ع) و عمه امام حسن عسکری(ع) که تنها شاهد و ناظر نیمه شعبان و ولادت امام زمان(عج) از بطن مطهره حضرت نرجس بود. همینطور بانو سوسن که در روایات نامهای حدیثه، سلیل نیز دارد و همسر امام هادی(ع) و مادر گرانقدر امام حسن عسکری(ع) می باشد نیز در این حرم مطهر به خاک سپرده شدهاند.
ایشان در بیان عظمت امام عسکری(ع) به حدیث لوح اشاره کرده و توضیح میدهد: حدیث لوحِ حضرت فاطمه زهرا(س)، از احادیث قدسی از پیامبر اکرم(ص) برای اثبات امامت ائمه دوازدهگانه شیعه است که با توجه به مقبولیت سند و فراوانی نقل آن در منابع مختلف، جایگاه ویژهای در اثبات امامت و خلافت ائمه شیعه دارد. در این حدیث، نام همه جانشینان رسول خدا(ص) از امام اول امام علی(ع) تا امام دوازدهم امام مهدی(ع) و اسرار امامت آورده شده است. در این حدیث و در یکی از روایات درباره امام حسن عسکری(ع) آمده است «أُخْرِجُ مِنْه الدَّاعِیَ إِلَی سَبِیلِی وَ الْخَازِنَ لِعِلْمِیَ الْحَسَن» خارج میکنم از امام هادی دعوت کننده بر سبیل راه خودم را و کسی که مخزن علم من است. در این حدیث شریف نبوی، خاتم انبیا محمد(ص) فرمود که خدای متعال امام حسن عسکری(ع) را نوری در شهرهای خود و جانشین خدا روی زمین قرار داده است. میدانیم که ائمه(ع) غیر از مقام وصایت نسبت به رسول خدا(ص)، خلیفه خدا هستند و این خلیفه خدا را خود خدا تعیین میکند همچنان که دوازده امام را خداوند تعیین کرده و رسول الله(ص) مبلغ است. در خطبه بلیغ غدیر خم نیز شاهد هستیم که پیامبر اعظم(ص) فرمود «أنّ الله قد نَصَبهُ لکم ولیّاً و إماماً مفترضاً طاعته».
بانو حدیثه(س)، تنها وکیل وصی امام حسن عسکری(ع)
استاد دانشگاه امام صادق(ع) یادآور میشود: نقش مادران ائمه هدی(ع) در جامعهپردازی شیعیان غیرقابل انکار است و به نظر میرسد حق مادران ائمه(ع) را به خوبی ادا نمیکنیم. باید در نظر داشته باشیم که بخشی مهمی از برکات امام معصوم(ع) را مدیون مادران بزرگوار آنان هستیم. بانو حدیثه همسر امام هادی(ع) و مادر امام حسن عسکری(ع) یکی از این بانوان است که در دوره حیاتی و مهم تاریخ شیعه، یعنی آغاز امامت امام عصر(عج) نقشآفرینی برجستهای داشتند. امام هادی(ع) در شأن همسرشان و مادر امام عسکری(ع) فرموده است «سلیل مسلوله من الافات و الرجس والانجاس، این زن از هرگونه آفت و پلیدی و ناپاکی پیراسته و مبراست». امام هادی(ع) در ادامه چنین بشارت داده است «سیهب الله حجته علی خلقه یملأ الأرض عدلاً کما ملئت جوراً یعنی به زودی خداوند از دامن و نسل سلیل حجت الهی بر خلق خود، مهدی موعود(ع) را موهبت و عطا میکند. او زمین را از عدل و داد پر مینماید، همان طور که از جور و ستم پر شده باشد».
دکتر میرلوحی ادامه میدهد: این بانو جایگاه جده داشت و در روایات از او به جده یاد شده است. علت نامیدن او به جده، این است که مادربزرگ امام زمان(عج) است و امام عسکری(ع) مادر را وصی خود قرار داد. در تاریخ آمده است که پس از شهادت امام حسن عسکری(ع) امور شیعیان به طور عمده بر دوش مادر آن حضرت یعنی مادربزرگ حضرت مهدی (عج) بود و در روایات از او به «جده» یاد شده است. این بانوی بزرگوار نقشی مهم و اساسی در نگهداری شیعه داشت. بنا به گزارشهای تاریخی و روایات، حضرت امام حسن عسکری(ع) پیش از شهادت، روزی با مادرشان بانو حدیثه درباره وقایع سال 260 و شهادت و مسموم شدنشان صحبت فرموده و مادرشان را از اخبار و اتفاقات این سال آگاه کردند. سپس مهدی موعود(عج) آخرین وصی الهی را به مادرشان سپردند تا ایشان را از سامرا خارج و برای سفر حج به سمت مکه حرکت کنند. این سفر حج که به امر امام صورت گرفت، سفری عبادی و معنوی نبود، بلکه برای حفظ ولی خدا و آخرین گنجینه الهی صورت گرفت و انتخاب این عنوان برای تنشزدایی و زدودن حساسیت دستگاه خلافت دارای اهمیت است.
بانویی که پیشتاز و پیشوای شیعه شد
این پژوهشگر دینی بیان میکند: یکی از مصیبت های امام عسکری(ع) برادر ایشان به نام جعفر کذاب، فردی فاسد العقیده و فاسدالعمل بود. او به جعفر کذاب، دروغگو معروف است زیرا پس از شهادت امام حسن عسکری(ع) ادعای امامت کرد. هنگامی که بانو حدیثه و نوه گرامیاش، به سفر مکه مشرف شده و بعد به مدینه رفتند؛ از شهادت آقا امام حسن عسکری(ع) با خبر شدند. آن بانوی بزرگوار برای زیارت قبر مطهر فرزندش و خاموش کردن فتنههایی که بهوجود آمده بود، فوراً همراه عدهای از شیعیان بهجانب عراق رهسپار شد. هنگامی که به سامرا رسید متوجه شدند جعفر کذاب ادعای ارث و وصایت حضرت امام حسن(ع) را دارد و خود را وصی و وارث امام معرفی میکند. اما بانو حدیثه نزد جعفر کذاب رفته و فرمود: «وصی امام حسن من هستم». هنگامی که این بانوی مکرمه از دنیا رفت، جعفر کذاب بهبهانه اینکه وارث برادر و مالک منزل حضرت است، از دفن کردن او خودداری کرد. در این لحظه به امر پروردگار حضرت مهدی (عج) ظاهر شده و از حق جده خود دفاع کرد و این بانوی مجلله را طبق آنچه مرحوم صدوق در کمال الدین آورده کنار امامان دهم و یازدهم(ع)، همسر و فرزند معصومشان دفن کردند.
دکتر میرلوحی تصریح میکند: دلاوری مادر امام حسن عسکری(ع) سبب شد که او پناهگاه شیعیان باشد. در این خصوص شیخ صدوق در کمال الدین و تمام النعمه در روایتی آورده است «روزی احمد بن ابراهیم نزد حکیمه خاتون رفت، ضمن پرسشهایی از او پرسید: شیعیان به چه کسی مراجعه کنند؟. حکیمه گفت: به جدۀ او، مادر امام یازدهم. گفتم: وصیت خود را به زنی واگذاشته است؟ حکیمه گفت: پیروی از حسین بن علی بن ابی طالب(ع) کرده است زیرا آن حضرت، به حسب ظاهر وصایای خود را به خواهرش زینب، دختر علی بن ابی طالب سپرد، برای پنهان کردن امامت پسرش علی بن الحسین(ع). سپس فرمود: شما مردمی آگاه از اخبار هستید. آیا در روایات به شما نرسیده که نهمین فرزند حسین(ع) زنده است و میراثش تقسیم میشود؟»
کرامتی از امام حسن عسکری(ع) برای پاسداری از اسلام
این پژوهشگر تاریخ و سیره اهل بیت(ع) با بیان اینکه امام به عنوان هادی امت، به دنبال هدایت و گره گشایی از کار مردم است به روایتی اشاره کرده و میگوید: از بین صدها نمونه که شاید حدود سیصد و نود اعجاز و کرامت از امام عسکری(ع) نقل شده، یکی را نقل میکنیم. در صفحه 154 جوهر الکلام و صفحه 117 اخبار الدول نقل شده است که در سامرا قحطی سختی پیش آمد. معتمد فرمان داد مردم به نماز استسقاء و طلب باران بروند. مردم سه روز پی در پی برای نماز به مصلی رفتند و دست به دعا برداشتند ولی باران نیامد، روز چهارم جاثلیق پیشوای اسقفان مسیحی همراه مسیحیان و راهبان به صحرا رفت. یکی از راهبان هر وقت دست به سوی آسمان بلند میکرد بارانی درشت فرو میبارید. روز بعد جاثلیق همان کار را کرد و آن قدر باران آمد که مردم دیگر تقاضای باران نداشتند. همین موجب شگفتی و نیز شک و تردید و تمایل به مسیحیت در میان بسیاری از مسلمانان شد و جامعه اسلامی در آستانه یک بحران سرنوشتساز و خطرناک قرار گرفت و برای حل آن از امام عسکری(ع) کمک گرفتند. امام عسکری(ع) فرمود از جاثلیق بخواهید که فردا سه شنبه به صحرا بروند. در آن روز امام(ع) در میان جمعیت عظیمی از مردم به صحرا آمدند. آنگاه مسیحیان و راهبان برای طلب باران دست به سوی آسمان برداشتند، آسمان ابری شد و باران آمد. امام عسکری(ع) فرمان داد دست راهب معینی را بگیرند و آنچه در میان انگشتان اوست بیرون آورند. در میان انگشتان او استخوان سیاه فامی از استخوانهای آدمی یافتند. امام(ع) استخوان را گرفت و در پارچهای پیچید و به راهب فرمود اینک طلب باران کن. راهب این بار هم دست به آسمان برداشت اما ابر کنار رفت و خورشید نمودار شد. مردم شگفت زده شدند. امام(ع) در بیان این کار فرمود این استخوان پیامبری از پیامبران الهی است که از قبور برخی از پیامبران برداشتهاند و استخوان پیامبری ظاهر نمیشود جز آنکه باران می آید. همگی امام(ع) را تحسین کردند و استخوان را آزمودند دیدند همانطور است که امام میفرماید.
دکتر میرلوحی در پایان بیان میکند: امام حسن عسکری(ع) همانند سایر ائمه معصومین(ع) برای دفاع از عقاید و فرهنگ اسلام ناب در سخت ترین شرایط در برابر تحریف گران ایستاد و در عصر پدر و همینطور دوران 6 ساله امامت خود از سال 254 تا 260 هجری قمری با دشمنان ظالم برای حفظ اسلام مقابله کرد. به همین دلیل دشمن ظالم و پلید، معتمد عباسی تحمل انوار و بزرگی شأن امام حسن عسکری(ع) را نیاورد و آن حضرت را به شهادت رساند.
نظر شما