به گزارش قدس آنلاین، پشیمانی حالتی بد و تلخ است که انسان در پی برخی از اعمال به آن دچار می شود و بعضا عواقب سوئی را متوجه آدمی می کند، از این رو در آموزه های دینی بر اتخاذ شیوه ای که از پیشمانی و ندامت ممانعت کند توصیه می شود.
امیرمومنان امام على (ع) می فرمایند: «انديشيدن پيش از پرداختن به كار، [آدمى را] از پشيمانى ايمن مى گرداند.»
و نیز فرموده اند: «كسى كه كمتر اعتماد كند، به سلامت ماند؛ كسى كه زياد اعتماد كند پشيمان شود.»
همچنین از ایشان است که: « انسان به آنچه [براى آخرتش] پيش فرستاده است مى رسد و بر آنچه از خود بر جاى گذاشته باشد پشيمان مى گردد.»
علاوه بر این امام علی (ع) درباره عواملی که پشیمانی به بار می آورد می فرمایند: «سخت ترين پشيمانى و بيشترين سرزنش دامنگير كسى مى شود كه شتابكار و بى فكر است و وقتى كار از كار گذشت تازه به سر عقل مى آيد.»
و فرموده اند: «مخالفت كردن با مشاورِ دلسوز فهميده كار آزموده، حسرت به بار مى آورد و پشيمانى در پى دارد.»
همچنین امام صادق (ع) فرموده اند: «كسى كه به نيكى راغب نباشد به پشيمانى گرفتار آيد.»
و نیز می فرمایند: «سه چيز پشيمانى در پى دارد: به خود باليدن، فخرفروشى، و چيره جويى بر ديگران.»
امام عسكرى (ع) نیز فرموده اند: «هر كه خوبى بكارد شادمانى بدرود و هركه تخم بدى بيفشاند، پشيمانى درو كند.»
منابع:
نهج البلاغه
بحارالانوار
تحف العقول
انتهای خبر/
نظر شما