به گزارش قدس آنلاین از خرم آباد، او که برای تدریس در شهرستان خرمآباد استخدام شده بود و وظیفهای برای معلمی در روستاها نداشت، سال 1340 به طور داوطلبانه، با عزمی راسخ در شرایطی بسیار سخت اتاقی بسیار کوچک را در روستایی بسیار دوردست به مدرسهای به وسعت یک دریا تبدیل کرد.
آقای زمانی آن روزها مسافت خرمآباد تا مرکز بخش را در جادهای بسیار ناهموار با وسایل نقلیه عمومی و فرسوده طی میکرد و از آنجا با پیادهروی طولانی و گاهی توسط چهارپایان خود را به روستای پیرماهی میرساند.
وی با عشق و علاقهای مثال زدنی 27 دانشآموز 6 تا 8 ساله را گرد هم آورد و عشق، محبت و آگاهی را در دل آنان نشاند. دانش آموزان آن روزاین معلم پیشکسوت اکنون به مرحله بازنشستگی رسیدهاند.
اینک، در گردش روزگار و پس از 54 سال، حاج ناصر زمانی معلم تلاشگر لرستانی شاگردانش را دوباره گرد آورد تا در مراسمی باشکوه و صمیمی از گذشتههای دور سخن بگویند و خاطرات خوش آن روزها را زنده نگه دارند.
اما هفته گذشته دانشآموزان آن روز و بازنشستگان امروز در کنار استاد بزرگ، روزی خاطرهانگیز را گذراندند.
آقای زمانی در این مراسم اظهار داشت: این یادمان برای 27 گل به یاد ماندنی و معلمی پیر برگزار شده که در گلستان فرهنگ رشد کردند و در عرصههای زندگی فعال و موفق شدند.
وی تصریح کرد: پس از گذشت بیش از نیم قرن به یاد بیاوریم روزی را که در کلاسی کوچک، رویای ساختن دنیای بزرگی را داشتیم؛ من معلم شهر بودم ولی به دلیل عشق به منطقه بیرانشهر تصمیم گرفتم در منطقهای محروم خدمت کنم که نیازی بیشتر به من احساس میشد.
آنگاه آموزگار بزرگ با شوخ طبعی بزرگوارانه اعلام داشت: آن زمان بعضی دانشآموزان را تنبیه کردم، حال آماده هستم دانشآموزانم جبران کنند و مرا تنبیه نمایند!
اما دانشآموزان بر دست و شانههای استاد بوسه زدند و زحمات او را قدر دانستند. در پایان مراسم آموزگار بزرگ با هدایایی کوچک و اهداء لوح تقدیر از شاگردانش تقدیر به عمل آورد.
این مراسم با حضور شماری از مدیران و مسوولین بیرانشهر از جمله امام جمعه ، بخشدار، معاون سوادآموزی آموزش و پرورش لرستان، رئیس آموزش و پرورش بیرانشهر و جمعی از فرهنگیان برگزار گردید.
نظر شما