این امر در حالی فراگیر شده که زیرساخت‌های امنیت شغلی برای زنان در نظر گرفته نشده است.

  حادثه در کمین زنان کارگر

مهندس مقدم پیشکسوت صنایع غذایی می‌گوید: در طول ۳۰ سال خدمتم شاید یکی از مواردی که هر روز ذهن من را به خود مشغول کرده شرایط سخت کارگران زن در کارخانه‌ها به دور از استاندارد‌های لازم شغلی است. شرایطی نا‌مساعد مانند نور کم محیط، رطوبت بالا، سرما یا گرمای طاقت فرسا در سالن‌ها، مستهلک بودن ماشین آلات و ابزار کار و آلودگی صوتی یا بلند کردن اشیای سنگین و حمل آن توسط زنانی که برخی از آن‌ها ممکن است باردار باشند. از طرفی چون زنان ممکن است قدرت بدنی کافی در مهار ابزار کار نداشته باشند، بیشتر اوقات حین کار دچار حادثه می‌شوند.

  زنان کارگر بیمه نمی‌شوند

یکی از کارگران زن کارخانه‌های چینی سازی معتبر در خراسان رضوی می‌گوید: با توجه به اینکه ورزشکارم و از قدرت بدنی خوب و چالاکی لازم برخوردار هستم فقط توانستم یک سال در این کارخانه کار کنم و به دلایل گوناگون از جمله کار‌های سنگین فیزیکی از آنجا بیرون آمدم.

وی می‌افزاید: دارای مدرک کاردانی هستم، ولی حقوق کارگری به من پرداخت شد. کارخانه فقط در ایام تاسوعا و عاشورا تعطیل و در تمام سال فعال بود و کارگران هر روز باید سر کار حاضر شوند.

یکی دیگر از کارگران می‌گوید: من ۱۴ سال است در کارخانه کار می‌کنم و بیمه نشده‌ام. سرپرست خانوار هستم و دختر دم بخت دارم. دو فرزند دیگرم به مدرسه می‌روند و ناچارم با همین حقوق بسازم، ولی اگر فردا حادثه‌ای اتفاق بیفتد و نتوانم سر کار حاضر شوم تکلیف فرزندانم چیست؟

وی می‌گوید: بار‌ها در مورد بیمه با کارفرما صحبت کرده‌ام، ولی متأسفانه جوابش منفی است و چون می‌داند من به این حقوق نیاز دارم، به ظلمش ادامه می‌دهد.

  امنیت شغلی ضعیف زنان

دکتر مجید فولادیان- جامعه‌شناس و مشاور معاون فرهنگی وزارت علوم- به گزارشگر ما می‌گوید: کم و بیش در تمام تحقیقاتی که انجام داده‌ام اشتغال زنان دچار مشکل بوده است و زنان همواره از امنیت شغلی ضعیفی در جامعه برخوردار هستند. در یکی از این تحقیق‌ها کم و بیش تمام زنان سرپرست خانواری که با آنان مصاحبه شد اعلام کردند حتی در کارگاه‌هایی که سرپرست مرد در هر رده سنی در آن کارگاه مشغول کار بوده پیشنهاد برقراری روابط جنسی به آنان شده است.

 آسیب‌های پنهان برای زنان کارگر

یکی دیگر از کارگران زن که سن و سال بالایی دارد، می‌گوید: چند سال پیش در یک کارخانه، نظافتچی بودم. یک روز که برای دیدن اقوام به روستایمان رفته بودم، یکی از اقوام که تازه شوهرش فوت شده و خودش نیز زمینگیر شده بود از من خواست دختر ۱۶ ساله‌اش را برای کارگری به کارفرما معرفی کنم و من هم‌چنین کردم.

این دختر باید هر روز صبح زود از روستا به کارخانه می‌آمد، بنابراین ناچار بود با هر وسیله نقلیه‌ای خود را به کارخانه برساند. متاسفانه یک روز بین راه مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و راننده او را در بین راه‌‌ رها می‌کند. از آن موقع به بعد هیچ فردی را برای کار معرفی نکردم.

نگاه ابزاری به کارگران زن ممنوع!

مهندس رضاییان، کار‌شناس استاندارد کارخانه‌های صنایع غذایی به گزارشگر ما می‌گوید: وقت آن رسیده که صاحبان صنایع با فرهنگسازی، شرایط مطلوب و مناسبی را برای کارگران مهیا کرده و به محیط کار زنان توجه بیشتری بکنند.

وی اظهار می‌دارد: نگاه ابزاری به کارگران، بخصوص کارگران زن که روح لطیف تری دارند نادرست و تفکری قرون وسطایی است.

اعظم. ب، مسؤول آموزش یکی از کارخانه‌های معتبر قطعه سازی به گزارشگر ما می‌گوید: نحوه برخورد با زنان در کارخانه‌های مختلف متفاوت است و به توان مالی آن کارخانه و از همه مهم‌تر به دیدگاه مدیر کارخانه و یا معاون نیروی انسانی بستگی دارد. به عنوان مثال در طول ۱۵ سال سابقه کار در بخش اداری، شاهد عزل و نصب معاونان متعددی در پست نیروی انسانی کارخانه بوده‌ام وهر کدام از آن‌ها نوع برخورد خاصی با کارگران زن دارند. حتی بعضی از آن‌ها به طور کلی مخالف کار زنان در کارخانه هستند. البته ما هم هر چقدر تلاش کنیم نمی‌توانیم چندان در نگاه آنان تاثیرگذار باشیم.