در این زمان تغییرات شگرفی در خلق و خو و جسم مادر رخ می دهد. این تغییرات استرس های روانی جدیدی را در زندگی فرد ایجاد می کند و چنانچه تحت کنترل قرار گیرند شاید همیشه مضر نبوده و می توانند مادر باردار را در راه پذیرش تغییرات آماده تر کنند. تغییراتی خلقی و رفتارهای مرضی مبین نگرانی در پذیرش حاملگی است. فرسودگی جسمی و تنش هایی که بر جسم مادر باردار وارد می شود مشخص بوده و به راحتی قابل تشخیص، درمان و پیشگیری است ولی تنشهایی که بر روح و روان جنین در رحم مادر وارد می شود به راحتی قابل تشخیص نیست. عدم اطلاع یا اطلاعات ناقص و غلط در خصوص بارداری و تغییرات آن می تواند بهداشت روان زن باردار را به مخاطره اندازد. آشفتگی های روانی باعث عدم توجه کافی مادر به بهداشت دوران بارداری و مراقبت های اولیه، تغییر عادت های غذایی، افزایش خطر زایمان زودرس، تولد نوزاد کم وزن و حتی سقط جنین می گردد و می تواند علائمی از قبیل خستگی، خواب آلودگی یا بی خوابی، اضطراب، افزایش ضربان قلب ، فشار خون بالا، پرخوری یا بی اشتهایی، سردرد، سرگیجه، ، استفراغ های مکرروکاهش مقاومت در برابر بیماری های عفونی و ... ایجاد کند. استرس در بدن زن باردار سطح بعضی از هورمونها را در خون بالا می برد که این هورمونها، خون رسانی به جنین را از طریق جفت مختل می کند و به جنین اکسیژن و مواد غذایی کافی نمی رسد و همچنین می تواند اثرات مضرش را به صورت غیرمستقیم اعمال کند و گاهی خطر جدی برای مادر و جنین در دوران حاملگی ایجاد می کند. تغییر غلظت هورمونها مسئول ایجاد نوسانات خلقی و روحی است که در بارداری رخ می دهد.
واکنش های مادرنسبت به بارداری و پس از زایمان
در سه ماهه اول:. جنین هنوز به مفهومی جزئی از بدن خود مادر است تا یک شخصیت مستقل. احساسات متناقض مادر نسبت به بارداری ممکن است به از دست دادن تمایل نسبت به شوهر، خانواده وترس از سلامتی ،معلولیت وناهنجاری جنین منجر شود.
پس از زایمان: مادر ممکن است احساسات و ایده های از پیش تعیین شده متعددی درباره کودک خود داشته باشد. اگر روابط و مناسبات مادر با مادر خودش خوب بوده باشد در نقش جدید، با کشمکش های درونی کمی مواجه خواهد شد ولی اگر مادر احساس خشم یا نفرت نسبت به مادر خود داشته باشد فشارهای روانی زیادی را ممکن است تحمل کند .همچنین ممکن است دوره کوتاهی از افسردگی را تجربه کند که علت آن ممکن است کاهش استروژن سرم باشد و در اثر عدم انطباق انتظارات قبل از زایمان مادر با واقعیات پس از آن تشدید یابد.
راه کارهای ارتقاء سطح بهداشت روان در دوران بارداری :
1- پذیرفتن بارداری به عنوان یک مرحله حساس در زندگی مشترک و داشتن اطلاعات لازم در خصوص تغییرات بارداری توسط زن و همسرش
2- دریافت مراقبت قبل از باروری و مراقبت کامل در بارداری(به همراه تغذیه واستراحت کافی وترک عادات غلط نظیر استعمال دخانیات وغیره )
3- ایجاد محیطی امن و توأم با آرامش و آسایش روانی و جسمانی
4- همدلی و هم دردی همسر با ناراحتی های بارداری و در صورت لزوم تماس با پزشک
5- همکاری و مشارکت همسر در انجام کارهایی که به عهده زن بوده
6- شناسایی علائم استرس و خطرات همراه با آن که مادر و کودک در معرض آن هستند.
7-شرکت در کلاسهای آمادگی برای زایمان یا تمرینات قبل از تولد
8-استفاده از تمرین های رها سازی ،یوگا ،قدم زدن ،آرام سازی عضلات
نظر شما