به گزارش قدس آنلاین به نقل از کرب و بلا ، دربارۀ اولین شهید در راه حرکت امام حسین (ع) به سوی کوفه باید گفت:
۱. در برخی از منابع تاریخی آمده: پس از آنکه امام حسین (ع) از مکه خارج شد، در نامۀ مسلم به دست آن حضرت رسید که در آن خواستار آمدن امام (ع) شده و اتحاد مردم را به اطلاع آن حضرت رسانده بود. امام حسین (ع) نامهای بهوسیله عبدالله بن یَقطُر حمیری، نزد مسلم فرستاد. عبدالله، توسط حُصَین بن تمیم (نُمَیر) در قادسیه دستگیر شد؛ حصین او را نزد عبیدالله بن زیاد فرستاد. عبیدالله ماجرای او را جویا شد، ولی او اطلاعاتی در اختیار عبیدالله قرار نداد؛ ازاینرو، عبیدالله گفت: «بالای دارالاماره برو و دروغگو فرزند دروغگو [منظورش امام حسین (ع) بود] را لعنت کن. سپس پایین بیا تا دربارهات بیندیشم. وی بالای دارالاماره رفت. وقتی مشرف بر مردم شد، گفت: «مردم! من فرستادۀ حسین (ع) پسر فاطمه (س) دخت رسول خدا (ص) بهسوی شما هستم. بیایید و او را یاری کنید و در برابر پسر مرجانه و پسر سمیّه، فرومایه فرزند فرومایه، از حسین (ع) حمایت و پشتیبانی کنید.» عبیدالله فرمان داد او را از بالای دارالاماره به زمین افکندند و استخوانهایش درهم شکست. اندک رمقی در بدنش باقی مانده بود که عبدالملک بن عمیر لخمی وارد شد و با کاردی سر از بدن او جدا کرد. زمانی که او را بر این کار مورد نکوهش قرار دادند، گفت: «من خواستم او را راحت کنم.»[۱] بر طبق این نقل، اولین شهید مربوط به حرکت امام حسین (ع) به کوفه عبدالله بن یقطر حمیری بوده است.
۲. در برخی دیگر از منابع همان جریان بالا را برای قیس بن مسهر نقل کردهاند.[۲]
بنابراین، طبق نقلهای تاریخی در ترتیب جریانی که در کوفه اتفاق افتاد، بعد از عبدالله بن یَقطُر یا قیس بن مسهر، مسلم بن عقیل و هانی بن عروه در کوفه به شهادت رسیدند.[۳]
پی نوشت:
[۱] ر.ک: طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج ۱، ص ۴۴۶ – ۴۴۷، قم، مؤسسۀ آل البیت (ع)، چاپ اول، ۱۴۱۷ ق؛ فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضه الواعظین و بصیره المتعظین، ج ۱، ص ۴۰۵، قم، انتشارات دلیل ما، چاپ اول، ۱۴۲۳ ق؛ بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الاشراف، ج ۳، ص ۱۶۸ – ۱۶۹، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ ق
[۲] شیخ مفید، الإرشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۷۰ – ۷۱، قم، کنگرۀ شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ ق؛ سید بن طاوس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص ۷۵ – ۷۷، تهران، نشر جهان، چاپ اول، ۱۳۴۸ ش؛ روضه الواعظین، ج ۱، ص ۴۰۵؛ سبط بن جوزی، تذکره الخواص من الأمه فی ذکر خصائص الأئمه، ص ۲۲۱، قم، منشورات الشریف الرضی، چاپ اول، ۱۴۱۸ ق.
[۳] إعلام الوری بأعلام الهدی، ج ۱، ص ۴۴۷؛ الإرشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۷۴؛ روضه الواعظین، ج ۱، ص ۴۰۷؛ أنساب الأشراف، ج ۳، ص ۱۶۸.
نظر شما