قدس آنلاین- «مجید قناد» که در «عمو» بودن پیشکسوت و بلکه نخستین «عمو» از عموهای ریز و درشت تلویزیونی است مدتهاست که دیگر سراغ برنامه های تلویزیونی و مجری گری را نمی گیرد. تهیه کنندگان و کارگردانان رسانه ملی هم البته سرشان شلوغ است و فرصت خبرگیری از «مجید قناد» را ندارند و کو تا روزی که یک نفر فیلش یاد هندوستان و برنامه های دهه ۶۰ تلویزیون بکند؟

حال و هوای دهه۶۰

مجری سالهای گذشته برنامه های کودکان البته گاه و بیگاه یاد گذشته ها می کند و خودش را به رخ رسانه ها می کشد. او پس از مدتها دیده نشدن، هفته قبل در گفتگو با یک خبرگزاری در باره برنامه تلویزیونی «همبازی» گفت: «برنامه خوب و سرگرم کننده ای است  و انتخاب بازی های رایانه ای و غیر رایانه ای مناسب و استاندارد و تیتراژ جالب از ویژگی های این برنامه است... ». خلاصه «عمو» ی قدیمی تلویزیون که در پایان حرف هایش از همه چیز این برنامه تعریف و تمجید کرده بود، دیروز هم در باره نمایش کمدی ای که این روزها در «تماشاخانه مهر» روی صحنه می رود اظهار نظر کرد. نمی دانم این خبرگزاری ها و خبرنگارانشان هستند که را به راه سراغ «عمو قناد» می روند و ما را یاد خاطرات دهه ۶۰ می اندازند یا خود «مجید قناد» است که تلاش دارد با مصاحبه هایش ما را برگرداند به حال و هوای آن روزها؟

۸ ساله و ۶۳ ساله

 لابد این را می دانید که چند سال پیش در باره سن و سالش گفته بود: «من وقتی کنار بچه ها هستم ۸ سال دارم، وقتی در میان همکارانم مشغول کارم ۲۵ ساله ام  و  زمانی که به خانه می روم تازه یادم سن و سال واقعی ام می افتم». در هر حال «مجید قناد» که این روزها دیگر نه مجری است و نه خیلی از اوقاتش را میان همکارانش می گذراند، چه هنگاهی که کنار خانواده است و چه زمانی که نیست، متوجه است که ۶۳ سال پیش در خرمشهر به دنیا آمده و دارد ۶۴ سالگی را هم آرام آرام پشت سر می گذارد. ورودش به کاراهای هنری و نمایشی هم بر می گردد به همان خرمشهر و دوران نوجوانی اش که با همکلاسی ها گروه تئاتر راه انداخت و بعدها هم سر از کانون پروروش فکری کودکان و نوجوانان در آورد.

خرمشهر

البته مثل عشق سینماها یا عشق ورزشها، بی خیال درس و مشق نشد. «مجید قناد» اگرچه با تئاتر کارش را شروع کرد و از سال ۵۵ هم وارد رادیو و تلویزیون آبادان شد اما فارغ التحصیل رشته بازیگری است و پس از سالها کار کردن در صدا و سیمای اصفهان و خرم آباد از سال ۶۲ به تهران آمد و همزمان با کار در تلویزیون، درسش را تا کارشناسی ارشد ادامه داد و گاه و بیگاه در دانشگاه نیز تدریس کرد. از همدوره هایش می توان به «گوهر خیر اندیش، ایرج طهماسب، حسن پور شیرازی، مهرانه مهین ترابی و ...» اشاره کرد. خودش می گوید بخشی از دوره های آموزشی اش را زیر نظر مرحوم «سمندریان» گذرانده است.

وقتی «عمو» پدر شد

از تحصیلات، علاقه و استعداد هنری و اینجور چیزها که بگذریم، دلیل «عمو» ی بچه ها شدن را گذشته خودش می داند. می گوید : «چون من از کودکی پدرم را از دست داده بودم و می دیدم بچه ها چقدر در کنار پدر خوشحال و سرحال هستند در واقع انگار می خواستم این خلاء را با بازیگری و بودن کنار بچه ها و شادی هایشان برای خودم پر کنم». «عمو قناد» البته به جز «عمو» ی تلویزیونی، پدر یک جفت دختر دوقلو و تک پسرش هم هست که حالا باید دانشگاه را تمام کرده و برای خودشان خانم و آقا شده باشند.

... و اما فیتیله

حتی اگر سالهای مشهور نبودنش را حساب نکنیم، توی کوله بار تجربه های تلویزیونی و هنری اش، انبوهی از برنامه ها را می توانید پیدا کنید. اگر بخواهید از برنامه «از مدرسه تا مدرسه» که ۱۲۰ بار در آن مجری بود تا «جمعه به جمعه خونه به خونه» تعداد اجراها، کارگردانی، بازیگری، تهیه کنندگی و ... او را بشمارید، خسته می شوید. یعنی شمردن ۳۰ سال اجرا و تولید برنامه های ویژه کودکان از حوصله من و شما و این مطلب خارج است. پس اجازه بدهید برویم سراغ همان «فیتیله جمعه تعطیله» خودمان که هنوز خیلی ها «مجید قناد» را با آن می شناسند.

راز فیتیله ای

«قناد» تنها هنرش به سالهای میانی و پایانی دهه ۶۰ و همچنین دهه ۷۰ و برنامه هایی چون «چرخونک، بازی، شادی، تماشا، پالام، پولوم، پیلیم و ...» خلاصه نمی شود. موفقیت او و دیگر اصحاب فیتیله ای در برنامه «فیتیله، جمعه تعطیله» که ۸ سال بدون وقفه ادامه پیدا کرده و بچه ها را پای تلویزیون نشانده بود، دستاورد کمی نیست. اما به نظر می رسد راز خاموش شدن یکباره ستاره محبوبت و بخت و اقبال «قناد» و برنامه هایش به همان سالها و برنامه های پیشین اش بر می گردد. واضح تر اینکه در هجوم انبوه «عمو، خاله، عمه و ... » و برنامه های مشابه تلویزیونی، «قناد» و فیتیله ای ها با همه تلاش و خلاقیتشان دیر متوجه شدند که ممکن است گذر زمان و تغییر نسلها، ذائقه کودکان امروزی را تغییر داده باشد. آنقدر دیر که دست آخر مسئولان تلویزیون مجبور شدند در قالب ارقام و آمار از کاهش جذابیت برنامه هایی از این دست برای کودکان سخن بگویند.

تعطیلی موقت

البته این معضل را خیلی ها از سالها پیش درک کرده بودند اما آنها نیز بیشتر از پیدا کردن راه چاره به دنبال ساده ترین راه یعنی تغییر مجری و عوامل برنامه ها بودند. برای همین هر روز بازهم به تعداد خاله ها و عمو ها و برنامه های مشابه اضافه شد تا «عمو» ی محبوب سابق و مغضوب فعلی دنبال عنوانی جدید برای برنامه هایش باشد. «جمعه به جمعه خونه به خونه» نتیجه این رویکرد بود که البته عمرش چندان طولانی نشد و سال ۹۳ تلویزیون به دلیل افت مخاطب مجبور به تعطیل کردن موقتی آن شد. این تعطیلی موقت هنوز هم ادامه دارد!

نوری در تاریکی

نه اینکه فکر کنید «قناد» بعد ۴۰ سال کار، بیکار شد و از نان خوردن افتاد. سال ۹۴ بود که خبر رسید از دنیای بازی های رایانه ای سر در آورده است و با تهیه کنندگی برای این بازی ها دنبال ارایه بازی جدید و مفید ایرانی برای کودکان و نوجوانان است.

همین حالا اگر عنوان «بالهای تاریکی» را در اینترنت جستجو کنید علاوه با ویژگی های بازی به نام «مجید قناد» هم به عنوان تهیه کننده می رسید. این بازی اگرچه به کودکان و عالم کودکی محدود نمی شود اما نقد و نظرها در باره آن حکایت از این دارند که در «قناد» بازی موفق و کاملی را در نوع خودش تهیه و به بازار عرضه کرده است. یعنی تلاش  و تجربه جدید «عمو» مانند آخرین کار تلویزیونی اش، ناموفق از کار در نیامده است. به نظر شما با وجود این موفقیت آیا ممکن است «قناد» رایانه ای، دنیای جدید را رها کند و بار دیگر در کسوت «عمو» ی قدیمی به تلویزیون برگردد؟