به گزارش قدس آنلاین به نقل از مهر، این گونه از مارها در سنت لوسیا زندگی می کنند، کشور جزیره‌ای کوچک در دریای کارائیب و در آستانه اقیانوس اطلس، جنوب جزیره مارتینیک و شمال جزیره سنت وینسنت و گرنادین که موجب شده به مارهای سنت لوسیا معروف شود.

کمیاب ترین مار جهان با لکه های قهوه ای زمانی در سنت لوسیا به وفور یافت می شد، اما اواخر قرن نوزدهم همزمان با ورود میمون های پوزه دار به این منطقه این گونه تلفات بسیاری داد.

این گونه از میمونها از هندوستان وارد این جزیره شدند تا این مارهای زهرآلود کنترل شود، اما میمونهای پوزه دار به عنوان شکارچیانی بی پروا میان این مارها تبعیضی قائل نشدند و بسیاری از آنها را نابود کردند.

تا سال 1936، این مار اهل سنت لوسیا که از نظر طول به کمتر از یک متر می رسد به عنوان یک گونه منقرض شده اعلام شد.

اما در سال 1973، یک مار از همین گونه در جزایر ماریا ( جزیره کوچکی در ساحل جنوبی سنت لوسیا) در یک منطقه حافظت شده طبیعی که فارغ از هرگونه میمون پوزه داری است، به دام افتاد.

در اواخر سال 2011 ، محققان با دقت فراوان 11 مار سنت لوسیا را زیر نظر گرفتند و آنها را به دستگاه های بسیار کوچک ضبط اطلاعات مجهز کردند. نتایج این تحقیقات نشان داد که حدود 18 گونه از این مار هنوز در سنت لوسیا زندگی می کنند. اگر بخواهیم این تعداد را دست بالا حساب کنیم می توانیم بگوئیم که در این جزیره نزدیک به صد مار از این گونه زندگی می کنند.

مقامات سنت لوسیا با ابراز مسرت از این خبر که هنوز این گونه منقرض نشده است اظهار داشتند که این جزیره با همکاری سازمانهای حفاظت تلاش می کند که شانس بقای این گونه را بهبود بخشد.

گروه حفظ منابع طبیعی و محیط زیست فلورا و فیونا در بریتانیا با اشاره به داستان موفقیت در حفظ بقای یک گونه مار دیگر که پیشتر دارای عنوان کمیاب ترین مار جهان بود ابراز امیدوار کرد که این موفقیت برای مار سنت لوسیا نیز رخ دهد.