داستانش کوتاه است، اما می‌شود فهمید در تمام این سال‌هایی که می‌گوید شب‌ها به زور قرص‌های خواب آور می‌خوابد و هیچ انگیزه‌ای برای زندگی ندارد.
می‌گوید: دار و ندارمان را جمع کردیم و دادیم به یک آقای مهندس که برایمان یک واحد آپارتمان بسازد، اما با گذشت سال‌ها نه خانه دارم و نه حتی پولی که برای مردنم قبر بخرم.
داستان تکراری و تلخ خریدهای بی‌سرانجام خانه به شیوه پیش خرید یا همان پیش فروش هر روز در جایی در شهرمان شنیده می‌شود که برخی از آدم‌های فرصت طلب از غفلت بعضی‌ها سوءاستفاده می‌کنند و پول هنگفتی به جیب می‌زنند و غیب می‌شوند.
پیش خرید با چشم‌های بسته
با اندکی جست‌وجو در محل زندگی یا در میان اقوام بی‌تردید یکی را پیدا می‌کنید که درگیر موضوع پیش خرید خانه باشد یا خبری از خانه نیست و مالباخته است و یا اگر خانه‌ای تحویل گرفته ناقص است و درگیر الزام فروشنده به انجام تعهداتش می‌باشد.
این‌ها بخشی از سخنان علی رنجبر است که سال‌ها سابقه کار در بازار ملک را دارد، او می‌گوید: به دلیل آنکه در چند دهه اخیر حوزه مسکن یکی از سودآورترین کارها بوده، بسیاری از شهروندان وارد این حوزه شده‌اند، بنابراین مانند ۵۰ سال پیش نیست که در هر شهری تنها تعداد معدودی بودند که به این کار مشغول بودند و اصطلاح عامیانه معمار برای آن‌ها به کار می‌رفت.
وی می‌افزاید: اما در سال‌های اخیر شاهد افرادی در بازار مسکن بودیم و هستیم که فقط پول دارند و هیچ تخصصی در این حوزه ندارند، بنابراین به اشکال مختلف می‌تواند آسیب‌های بعدی به دنبال داشته باشد.
اولاً به دلیل ناشناخته بودن آدم‌ها طرف قرارداد شدن با آن‌ها نوعی ریسک است، شاید به همین نیت آمده تا پولی جمع کند و متواری شود و موارد متعددی می‌توان مثال زد.
ثانیاً به دلیل ناآشنایی فرد با روند کارها یا در دام افرادی می‌افتد که هزینه‌های ساخت را آن قدر بالا می‌برند که او قادر به تکمیل پروژه نمی‌شود که باز خریداران باید تاوان بی‌تخصصی او را بدهند، یا خانه را ناتمام تحویل بگیرند و با چند برابر پول بیشتر آن را تکمیل کنند، یا باید مسیر دادگاه را در پیش بگیرند.
ثالثاً به دلیل حضور افراد متفاوت در بازار متأسفانه برخی از کلاهبرداران حرفه‌ای از این موقعیت استفاده کرده و از همان لحظه اول با نقشه‌ای حساب شده برای فریب طعمه‌هایشان وارد بازی می‌شوند و به ترفندهای مختلف دارایی متقاضیان خانه را از دستشان می‌گیرند و متواری می‌شوند.
شیوه‌های قدیمی
امید از فعالان بازار مسکن هم با اشاره به چند مصداق می‌گوید: باید قبول کنیم که خودمان با سهل‌انگاری و یا ناآشنایی با شکل قانونی کار با کلاهبرداران همکاری می‌کنیم تا پولمان را ببرند.
او می‌افزاید: وقتی این همه می‌شنویم خرید و فروش خانه‌های قولنامه‌ای یا وکالتی تبعاتی برای برخی از شهروندان داشته و باید با دقت بیشتری وارد معاملات این گونه از املاک بشویم، ولی باز گول تبلیغات افراد کلاهبردار را می‌خوریم و فکر می‌کنیم فرصت استثنایی نصیبمان شده تا سود خوبی به دست آوریم و بدون توجه به هشدارها و بدون مشورت با کارشناسان وارد قراردادی می‌شویم که حتی نمی‌دانیم ادعای طرف قراردادمان در مالکیت زمینی که معرفی می‌کند صحت دارد یا خیر.
وی ادامه می‌دهد: یکی از قدیمی‌ترین روش‌های کلاهبرداران در این بخش این است که مثلاً چهار واحد آپارتمان را به ۲۰ نفر می‌فروشند وچون در ابتدا نیمی از پول را می‌گیرند و بعد تکمیل مابقی پول را خریدار فکر می‌کند شرایط به نفع اوست، بنابراین بدون تحقیق و حتی بی‌خبر از اطرافیان چنین قراردادی را امضا می‌کنند، ولی به دلیل آنکه هیچ سند رسمی تنظیم نمی‌شود و عمدتاً به صورت قولنامه دست نویس می‌باشد، هیچ مستندی وجود ندارد تا بشود فهمید یک واحد به چند نفر فروخته شده است.
وی اظهار می‌دارد: البته در بازار مسکن افراد زیادی هستند که قانونی کار می‌کنند وحق هیچ کسی را ضایع نمی‌کنند، ولی متأسفانه به دلیل آنکه هیچ ضابطه‌ای برای ورود فعالان این بخش وجود ندارد، امکان دارد هر فردی با هر نیتی وارد این حوزه کاری بشود، بنابراین شهروندان باید با دقت و وسواس زیاد اقدام به پیش خرید آپارتمان نمایند.
مشورت با اهل فن
باقری که در امر خرید و فروش مسکن فعال است، می‌گوید: به شهروندان توصیه می‌شود اگر می‌خواهند به روش پیش خرید واحدی را بخرند با کارشناسان حوزه مسکن و برای نحوه عقد قرارداد با کارشناسان حقوقی مشورت کنند تا ریسک کارشان را به حداقل برسانند.
وی می‌افزاید: در ماه‌های اخیر به دلیل نوسانات بازار پولی و افزایش قیمت مصالح ساختمانی ساخت یک مجموعه مسکونی با توافق صورت گرفته در چند ماه قبل نه تنها برای سازنده سودآور نیست که حتی متضرر هم می‌شود، بنابراین پیش‌بینی می‌شود با تعدادی شکایت در ماه‌های آینده روبه‌رو باشیم که خریداران واحدهای پیش فروش شده خواهان الزام به انجام تعهد فروشندگان باشند.
وی ادامه می‌دهد: با تمام این اوصاف لازم است شهروندان با تحقیق زیاد وارد این گونه معاملات بشوند و هشدارهای کارشناسان را در خصوص املاک قولنامه‌ای جدی بگیرند؛ چراکه اگر سندی رسمی در معامله‌ای صادر شود نگرانی چندانی نیست، ولی وقتی قرار است داراییشان را به اتکای یک ورق دست نویس عادی به فرد دیگری بدهند، باید مراقب باشند و تمام احتمالات را در نظر بگیرند و بر اساس همین احتمالات قرارداد را به نحوی تنظیم نمایند که در صورت بروز مشکل بتوانند به پولشان برسند نه اینکه همه چیزشان را از دست بدهند و عمرشان را صرف بالا و پایین رفتن از پله‌های دادگاه نمایند.
منبع: روزنامه قدس
انتهای پیام/
نظر شما