قدس آنلاین: آنجا که گاهی مجبور می‌شوند برای بخیه زدن در اتاق عمل از چراغ گوشی‌های تلفن همراهشان استفاده کنند . این تجربه‌ها واقعیت دارد؛ درست مثل واقعیت زندگی معلمی که برایت از تجربیاتش زیر سقف کلاس‌های کانکسی و کپری، یا مدارسی با بخاری‌های نفتی و هیزمی در مناطق محروم می‌گوید.
مثل روایت هر روزه مردمی محروم که زندگی در خانه‌های پر از عقرب، موش و موریانه و نم چهاردیواری‌ها و تاب آوردن در هرم ســوزان گرما «طرح» هر روز زندگیشان شده است. همانها که گاه به امید بودن و ماندن پزشک و معلم در کنار خود می‌مانند و گاهی نیز از فرط فقر و نبود حداقل امکانات به کوچی اجباری به شهرها تن می‌دهند.
واقعیت هم این است که برای دست یافتن تدریجی به مفاهیمی همچون توسعه و عدالت اجتماعی چاره‌ای جز ماندگاری پزشک و معلم در کنار روستایی محروم نیست. نمی‌توان از توسعه همه جانبه اقتصادی و فرهنگی و تحقق عدالت اجتماعی برای تمامی ایرانیان سخن گفت اما ملزومات آن را فراهم نساخت.
با این حال، راهکار و به تعبیر دیگر تدبیری که مسئولان برای دستیابی به این مهم اندیشیده‌اند با یکدیگر متفاوت است. در حالی که برخی چاره آن را در تصویب طرح «افزایش ظرفیت پذیرش دانشجویان پزشکی» جست‌وجو می‌کنند، گروهی ذینفع نیز با نگاهی بدبینانه به آن، از رونمایی طرحی در آینده می‌گویند که گویا قرار است ماندگاری پزشکان را در مناطق محروم رقم بزند.
سعید نمکی، وزیر بهداشت با بیان اینکه طرح وزارتخانه وی در این خصوص آماده شده و جزئیات آن را دو هفته آینده اعلام خواهد کرد، گفته است: «پزشک را نمی‌توان فقط با طرح نیروی انسانی در نقاط محروم و کمتر توسعه یافته نگاه داشت و باید برای حضور بخش خصوصی در نقاط محروم، انگیزه اقتصادی نیز ایجاد کنیم».
آنچه در خصوص چگونگی مواجهه مسئولان فعلی و پیشین وزارت بهداشت پیرامون مناقشه اخیر یعنی راهبرد حل مسئله کمبود پزشک در مناطق محروم شایان ذکر اســت آن اســت که گویا برخلاف مسئولان پیشــین، مدیران حاضر این وزارتخانه می‌کوشند با خلق جاذبه‌های متفاوت راهی برای ماندگاری پزشکان در مناطق محروم بیابند.
حال آنکه پیش از این حتی صحبت از شکست طرح پزشکان در این مناطق نیز به میان آمده بود . قاضی‌زاده هاشــمی، وزیر سابق بهداشــت، درمان و آموزش پزشکی در اظهاراتی با اشــاره به اجرای طرح پزشکان در مناطق محروم، گفته بود: «این مبحث به یکی از دغدغه‌های شخصی بنده تبدیل شــده، بی‌پیرایه بگویم این ظلمی است به جامعه پزشکی؛ یعنی سربازی اجباری برای خانم‌ها و آقایان پزشک. این درحالیست که این افراد تعهداتشان را انجام داده‌اند اما به دلیل هزینه‌های تأمین نیروی متخصص، این افراد پس از فارغ‌التحصیلی به اجبار به نقاط مختلف کشور فرستاده می‌شوند. این طرح باید روزی برداشته شود».
این اظهارات در حالی اســت که یکی از اهداف طرح تحول نظام ســلامت که نیمه نخست اردیبهشت ماه سال ۹۳ در دولت یازدهم اجرا شد حمایت از ماندگاری پزشکان در مناطق محروم بود . طرحی که به نظر می‌رسد امروز دیگر، مسئولان وزارت بهداشت باید از هر گونه ابزار ممکن برای اثبات به بن‌بســت نرسیدن آن و لازام حضور فعالانه پزشکان در مناطق محروم حتی با فرض پذیرش تمامی دشواری‌های آن استفاده کنند.
انتهای پیام/
نظر شما