عموما این کار پس از مدتی به فخرفروشی نیز تبدیل می‌شود، هر چه کودک من زیباتر و خوش‌پوش‌تر، محبوب‌تر! این نمایش به همین‌جا ختم نمی‌شود و گاهی والدین پا را فراتر گذاشته‌اند و از زیبایی و شیرین‌زبانی کودک خود برای کسب درآمد نیز استفاده می‌کنند. آش مامان‌بلاگرها در فضای مجازی آن‌قدر شور شده است که گاهی والدین دیگر نیز احساس می‌کنند اگر کودک‌شان در اینستاگرام صفحه شخصی نداشته باشد از این مسابقه عقب مانده‌اند و باید دست‌به‌کار شوند، فارغ از اینکه این مساله چه تبعاتی بر جامعه و آینده کودک‌شان دارد.
مادر! واژه‌ای است که عبارت‌ها برای شرح و توصیفش کم است. آغوشی گرم، چادر نمازی که بوی بهشت می‌دهد و سجاده‌ای ترمه، چند قطره‌ای اشک برای دلواپسی‌هایش؛ خدایی نکرده خار به پای اولادش نرود. نه! امروز روز مادر نیست که درباره‌اش صحبت کنیم. این چند سطر مقدمه‌ای برای ثبت جایگاه همه مادران است. اما دنیا امروز قدر و شرایطی که نمی‌دانیم دقیقا برای چیست و قرار نیست درباره‌اش نقد و بررسی انجام دهید، سبک زندگی برخی از مادران را تغییر داده است. امروز برخی مادران در فضای اینستاگرام وارد یک رقابت نفس‌گیر شده‌اند، کودکان خود را به شیوه‌های مختلف در معرض دید دنبال‌کنندگان خود قرار می‌دهند و این کودکان معصوم نیز بدون اینکه بدانند در آینده چه چیزی انتظارشان را می‌کشد به ساز والدین خود می‌رقصند و 
هزار و یک کار می‌کنند تا شاید نورچشمی پدر و مادر خود شوند یا شاید گزینه‌ای برای تبلیغات یک شرکت و کسب درآمد شوند.
و اینکه این راه مسیر یک‌طرفه‌ای است که مادران، فرزندان‌شان را در آن راهی می‌کنند که بازگشت از آن تقریبا محال است؛ چون انواع بحران‌های روحی را برای کودکان به همراه خواهد داشت. ورود روزانه ۱۷۰هزار کودک به این فضا و استفاده تبلیغاتی از آنان یک فاجعه را رقم خواهد زد. اینگونه حتی معنای مهر مادری زیر سوال می‌رود. درواقع پدیده نوظهور «مامان‌بلاگر» مسیر انحرافی است که رسانه‌های مجازی ایجاد کرده‌اند؛ مساله‌ای که جای خالی مهر مادر را پر نخواهد کرد، بلکه تغییر خواهد داد.