غروب بود یک غروب سرد زمستانی. برف دی ماهی مثل حریری سفید تمام گنبد طلا را پوشانده بود.آن سال‌ها زمستان های مشهد سوز عجیبی داشت سرما بود و یخبندان. زوج جوان خسته و رنجور تازه از قم رسیده بودند. مرد جوان23 سال بیشتر نداشت طلبه حوزه قم بود و این دو سه سال حضور در ایران؛ باعث شده بود فارسی یاد بگیرد. همسرش کم سن و سال بود و تازه ساکن شهر قم شده بود فارسی هم اصلا بلد نبود. اما غربت این تنها مشکل بانوی جوان نبود. چند وقتی از بارداریش نگذشته بود که دکتر پس از آزمایش از احتمالا مرگ جنین و سقط خبردارش کرده بود. «سردار حسن» به همسر پیشنهاد کرد چند روزی راهی مشهد شوند تا در کنار امام رضا(ع)  آرام گیرند و زائران هندی حالا در صحن انقلاب بودند روبروی پنجره فولاد.

به زیارت آمدیم تا غممان سبک شود

وارد حرم شدند زن اولین سفرش به مشهد بود و اولین بار بود که حرم امام رضا(ع) را می دید.نماز خواندند؛ نماز زیارت، نماز مغرب و عشاء،زیارت نامه...

تمام مدت مرد دلشکسته بود و زن دلشکسته تر.چه رویاهایی که برای کودکشان داشتند و چه نقشه هایی که برای آینده فرزندشان نکشیده بودند اما حالا ...

مرد جوان غرق نگاه نگرانش را به گنبد طلایی حرم انداخت. گنبد پوشیده در برف بود رو کرد به همسرش و گفت: من تاکنون زمستان مشهد را ندیده ام  هر وقت آمده ام اینجا بهار بوده است.

زن در دنیای خودش بود که بغضش ترکید رو کرد به سردار و گفت:« اگر این بچه زنده مانده بود و پسر بود اسم رضا را برایش می گذاشتیم و اگر دختر بود زهرا.»

اشک های مرد هم سرازیر شد.زوج جوان ساعاتی را در حرم ماندند و مرد که دید زن همچنان آرام نگرفته است پیشنهاد داد برای استراحت به محل اقامتشان بازگردند.  با دلی غمگین  به هتل برگشتند و مشغول استراحت بودند که یکی از دوستان مرد تلفنی جویایی حال و او همسرش شد و پرسید که زیارت دل زن جوان را آرام کرده یا نه؟

سردار  جواب داد: زیارت بودیم اما همچنان بیقرار است و تمام مدت در حرم هم اشک می ریخت.

دوست طلبه هندی با همان زبان هندو گفت: می دانم از دست دادن فرزند سخت است اما شما به دیدار و زیارت امام رئوف رفته اید همسرت از هزاران کیلومتر آن طرف تر زائر شده به امام متوسل شوید من مطمئنم حاجت تان را می گیرید و آرام می شوید.

قد 1000 سوره کوثر صبر

حرف های مرد سردار را بیقرار تر کرد.  همسرش از فرط خستگی و بیماری روی تخت خوابش برده بود. حال سردار هم کم از او  نداشت اما دلش آرام نگرفت و دوباره  در آن سرمای زمستانی به حرم امام رضا(ع) برگشت. هوای مشهد سردتر شده بود به حرم که رسید یک راست رفت سراغ ضریح مطهر .اطراف ضریح خیلی خلوت شده بود روبروی ضریح نشست بی پناه و خسته و دلشکسته بانگاهش با امام درد دل کرد او را به مادرش قسم داد و برای شفای همسرش 1000 سوره کوثر نذر کرد. همانجا تسبیح آبی رنگ را از جیبش در آورد و شروع کرد خواندن 1000 سوره کوثرمی خواند و اشک می ریخت.قرآن  خواندنش که تمام شد دوباره قدم ها را تند کرد به سوی هتل که در همان حوالی حرم بود برگشت. متوجه زمان نشده بود و دلش برای همسرش شور می زد. می خواست با عجله از لابی هتل بگذرد و به سمت اتاقشان برود که یکی از خانم های  خدمه  را دید که از اتاقشان بیرون می آید سردار  را که دید، سلام نکرده و بی مقدمه گفت: پسرم چطور زن بیمارت را تنها گذاشته ای و رفته ای؟ فکر نکردی خدای نکرده اتفاق بدی برایش می افتد؟

نگرانی و اضطراب سردار بیشتر شد. زن میانسال ادامه داد: الان که حالش خوب است ولی مادرجان زن باردار را که نباید تنها گذاشت آن هم در این شهر غریب که هم زبان شما هم نیستند.

سردار سرش را پایین انداخت و گفت: ببخشید مادر برای شما هم زحمت و نگرانی شد اما به ما در قم گفته اند که بچه مرده و سقط خواهد شد،  به همین خاطر خانمم  بیمار و پریشان حال است.

زن با تعجب پرسید: بچه سقط شده؟

سردار به نشانه تایید سری تکان داد و گفت: بله بچه در شکم مادر مرده بود که پزشک زنان داروهایی داد تا جنین مرده دفع شود.

زن دوباره با تعجب گفت: ولی به نظر من  این زن باردار است و بهتر است شما زودتر او را پیش دکتر زنان ببرید.

مرد به صورت مهربان زن خدمه متعجب و نگران بود نگاه کرد و گفت: مادر ما هندی هستیم دکتری را در این شهر نمی شناسیم از طرفی من مطمئنم بچه از دست رفته است.

زن خدمه مکث کوتاهی کرد و گفت: من یک خانم دکتر می شناسم مطبش همین اطراف حرم است دکتر ماهری است صبح  حتما پیشش بروید. به هر حال ضرری ندارد.

مرد تاملی کرد و آدرس را پرسید و تشکر و خداحافظی کرد.

سفر مشهد؛ مهریه بانوی هندی

صبح که شد در جایی از کوچه پس کوچه های اطراف حرم مطب خانم دکتر را پیدا کردند.  زوج جوان شرح ما وقع کردند و داروهایی که دکتر زنان قم داده بود را هم به دکتر زنان نشان دادند. دکتر،  زن جوان را معاینه کرد و سونوگرافی برایش نوشت.خانم دکتر جواب را که با حال نگرانی  به سردار گفت: همسر شما باردار است و جنین هم پسر است من مانده ام چطور با این داروها بچه زنده مانده است؟

زن و مرد جوان با تعجب بهم نگاهی انداختند. مرد سر بر دیوار گذاشت و همانطور که اشک می ریخت، گفت: ما حالمان خوب نبود که مشهد آمدیم. همسرم اولین بار است که امام رضا(ع) را زیارت می کند. منتهی  آنقدر به امام غریب ارادت داشت  که مهریه ازدواج مان سفر زیارتی مشهد شد  و نذر کرده بودیم اگر فرزند پسر داشته باشیم اسمش را رضا بگذاریم و حالا معجزه امام را می بینیم. اقا انگار غم دل مرا دیده است

چند ماه بعد در اگوست 2003 پسری در خانه سردار حسن در قم متولد شد که اسمش را رضا گذاشتند.رضا حالا دانشجوی مهندسی در شهر نوگانوان سادات در هند است. شهری زیبا در شمال دهند و 100 کیلومتری دهلی نو با مزارع انبوه انبه و موز و گندم.منطقه ای که کانون شیعیان و سادات هند است.

خبرنگار: صدیقه رضوانی نیا