به گزارش قدس آنلاین، حالا که کمی از فضای احساسی پس از امضای روسیه پای بیانیه کشورهای عربی فاصله گرفته‌ایم، راحت‌تر می‌شود گفت همراهی روسیه و آمریکا کشورهای صاحب نفوذ در نهادهای بین‌المللی همچون شورای امنیت و دیوان بین‌المللی دادگستری می‌تواند خطر تأثیرگذاری و تشدید فشارها علیه ایران را افزایش دهد و امنیت و توان ژئوپلتیکی کشور و توازن منطقه‌ای مدنظر آن را به مخاطره بیندازد.

بهره‌برداری روسیه از محدودیت‌های سیاست خارجی ایران
در همین راستا، کامران کرمی کارشناس مسائل خلیج فارس در گفت‌وگو با قدس تصریح کرد: سیاست امارات درباره جزایر سه گانه از مدت‌ها قبل روشن است و باتوجه به مناقشه ما با امارات، به نظر می‌رسد راهبرد آنان مبتنی بر تبدیل این مناقشه دوجانبه به مناقشه‌ای بین‌المللی است. درواقع، امارات به دنبال ارجاع موضوع به دیوان بین‌المللی دادگستری یا نهادهایی است که به هر حال می‌توانند مرجع رسیدگی به مناقشات بین‌المللی باشند. اگر ایران به این سیاست امارات همچنان بی‌توجه باشد و صرفاً به فراخوانی مقامات دیپلماتیک بدون هیچ دستاورد خاصی اکتفا کند، به نظر می‌رسد با این روند شرایط پیچیده‌تر خواهد شد و باید منتظر اقدامات جدی و بعدی آنان بود. همچنین موضع‌گیری روسیه و چین در سال گذشته، در حال حاضر هشداری برای کشورمان است که متأسفانه هنوز چندان جدی گرفته نمی‌شود، درحالی‌که شاهدیم امارات درصدد بین‌المللی کردن فضای مناقشه است.

کرمی بیان کرد: درباره رویکرد و همراهی روسیه و سایر کشورها با ادعای امارات می‌توان چند تحلیل را مورد توجه قرار داد. ایران سیاست خارجی خود را بر محور راهبرد شرق‌گرایانه تعریف کرده و حاضر است برای آن در مقابل سیاست خارجی غرب‌گرایانه هزینه بدهد. در چنین شرایطی، چین و روسیه و بازیگرانی که خودشان را در چارچوب شرق‌گرایی ایران تعریف می‌کنند، عملاً نسبت به محدودیت‌های راهبرد فعلی سیاست خارجی کشورمان آگاهی دارند و به‌خوبی می‌دانند هر موضع‌گیری و اقدامی برخلاف منافع ایران با انفعال و واکنش نه‌چندان پرهزینه کشورمان مواجه خواهد شد. گام اولیه این است کشورمان سیاست خارجی متعادل که در اظهارات مقامات مطرح می‌شود را به سیاست خارجی عینی و عملی تغییر دهد و راهبرد متوازن و ارتباط با جهت‌های مختلف را درنظر بگیرد. اگر رابطه ما در شرایط کنونی با غرب یا حداقل اتحادیه اروپا برقرار بود، می‌توانست این پیام را به روسیه برساند که دست ایران در رفع مناقشات باز است و از انعطاف و قدرت جهت‌گیری متفاوتی نسبت به مواضع روسیه برخوردار است.

این کارشناس بین‌الملل گفت: از سوی دیگر، نزدیکی روسیه به کشورهای عربی به ویژه امارات و عربستان موجب ارتقای وزن و جایگاه این کشورها در منطقه و عرصه بین‌المللی خواهد بود. همچنین روسیه به دلیل برخورداری امارات و عربستان از ابزارهای سیاسی، مالی و... می‌تواند از ظرفیت‌های این دو کشور بهره ببرد و همین عامل سبب می‌شود جایگاه آنان نزد چین و روسیه به نسبت ایران ارتقا یابد. بنابراین اگر زمانی شرایط ایجاب کند روسیه سمت یکی از بازیگران بایستد، طبیعتاً آن کشورهای عربی خواهند بود نه ایران. در جمع‌بندی می‌توان گفت ارتقای وزن و جایگاه ژئوپلتیکی ایران که عمدتاً معطوف به سیاست خارجی متوازن و چگونگی حل و فصل مسائل با آمریکا و غرب است، می‌تواند در برابر روسیه و کشورهایی که به تمامیت سرزمینی ایران چشم طمع دارند، موازنه ایجاد کند. تا زمانی که مسائل حل و فصل نشود، نمی‌توان کاری انجام داد و تنها با حل اختلافات و اتخاذ رویکرد متوازن در سیاست خارجی است که جایگاه کشور در عرصه بین‌المللی بهبود می‌یابد. در چنین شرایطی بدون شک کشورهای مدعی نمی‌توانند به طرح ادعاهای پوچ بپردازند.