تحولات لبنان و فلسطین

شاید برای بسیاری این پرسش پیش بیاید که چرا حاج‌قاسم وصیت کرده بود در کنار شهید محمدحسین یوسف‌الهی به خاک سپرده شود و این شهید چه ویژگی‌هایی داشته است؟

شرح حال شهیدی که همسایه ابدی حاج‌قاسم شد

به گزارش قدس آنلاین، مستند «بی‌قرار» ساخته محمدعلی فارسی در پاسخ به همین پرسش‌ها ساخته شده است. «بی‌قرار» به زندگی شهید محمدحسین یوسف الهی، فرمانده اطلاعات لشکر ثارالله(ع) کرمان پرداخته و از آنجا که او به سردار سلیمانی بسیار نزدیک بوده به شناخت مخاطب از منش سردار سلیمانی هم کمک خواهد کرد. 
بی‌قرار در کسب جوایز هم موفقیت‌هایی داشته است. این مستند در بخش رقابتی فیلم بلند و جایزه شهید آوینی هفدهمین دوره جشنواره بین‌المللی «سینما حقیقت» حضور داشته و توانسته جایزه این قسمت و سرباز وطن را از آن خود کند.
محمدعلی فارسی، کارگردان این مستند در ابتدا در خصوص شخصیت  شهید محمدحسین یوسف الهی و دلایل پرداختن به زندگی این شهید در قالب مستند صحبت کرد. او گفت: شاید برای توصیف دقیق شخصیت شهید یوسف‌الهی لازم باشد همین اول به این نکته اشاره کنم که حاج‌قاسم در زمان حیات خود بسیار اصرار داشت یوسف‌الهی جزو کادر سپاه بشود اما ایشان نپذیرفت و تا زمانی که زنده بود بسیجی باقی ماند و بسیجی بودن را افتخاری برای خود می‌دانست.

شهیدی که ظاهرش شبیه شهدا نبود
وی ادامه داد: شخصیت بسیجی این شهید با تعریف متعارفی که از بسیجی مطرح می‌شود، متفاوت است. رفتار، منش و حتی نوع لباس پوشیدن شهید یوسف‌الهی با بسیجی‌های دیگر فرق داشت. اگر کسی ایشان را از نزدیک نمی‌شناخت و به ظاهر او اکتفا می‌کرد، باور نمی‌کرد او حتی نماز بخواند اما به اعتقاد برخی دوستانش، او به مقام شهود رسیده بود. از این منظر شباهت‌های بسیاری بین حسین و حاج‌قاسم وجود دارد. هر دو تظاهر به دین‌فروشی نمی‌کردند و خودشان را نسبت به مردم تافته جدا بافته نمی‌دانستند. با تحقیقاتی که درباره یوسف الهی انجام دادیم، متوجه شدیم این شهید با وجود سن کمی که داشته، تأثیری که بر حاج‌قاسم گذاشته خیلی بیشتر از تأثیری بوده که حاج‌قاسم بر او گذاشته است. پس از شهادت ایشان، حاج قاسم به یک یوسف الهی دیگر تبدیل شد و حتی وصیت کرد در جوار او به خاک سپرده شود. 
فارسی عنوان «بی‌قرار» را عنوانی مناسب شخصیت یوسف‌الهی می‌داند و می‌گوید: این شهید در روزهای آخر حیاتش بسیار بی‌قرار بود و می‌گفت همه دوستانم رفته‌اند و بارها از اطرافیانش خداحافظی کرده بود. 

مستند خوب درباره حاج‌قاسم نداریم
کارگردان مستند «مجنون» در پاسخ به این پرسش که مستندهای زیادی که با موضوع حاج‌قاسم ساخته می‌شود چه کیفیتی دارند و چقدر در بیان حالات و احوالات حاج‌قاسم به شخصیت ایشان نزدیک شده‌اند، اظهار کرد: مستندهایی که تاکنون برای حاج‌قاسم ساخته شده‌اند، کیفیت خوبی ندارند. این مسئله هم به دلیل آن است که بعضی مسئولان معتقدند برای ساخت مستند راجع به حاج‌قاسم باید با ارگان‌ها و نهادهایی هماهنگ باشیم. در حالی ‌که بعضی از این ارگان‌ها درکی از عرصه کار فرهنگی ندارند، همین انحصارطلبی سبب شده تا به حال مستندی در خور شأن حاج‌قاسم تولید نشود چون اجازه ورود به این حوزه را به غیر خودشان نمی‌دهند. 
این مستندساز ادامه داد: این در حالی است که رهبر معظم انقلاب بسیار بر مکتب حاج‌قاسم تأکید دارند و با علم و آگاهی و شناخت کامل نسبت به ایشان، این واژه را انتخاب کردند. حاج‌قاسم اگر در حوزه مدیریت کشور تبدیل به یک جریان می‌شد، هیچ کدام از مشکلات فعلی را نداشتیم.

به دلیل کمبود بودجه دیگر مستند نمی‌سازم
کارگردان «ابرها در راهند» در ادامه گفت‌وگو در خصوص مشکلات ساخت مستند هم صحبت کرد. فارسی گفت: مستندسازی کار بسیار سختی است و زمانی که بودجه لازم در اختیار نباشد، کار سخت‌تر می‌شود. سوژه برای ساخت مستند زیاد است اما بودجه محدود، اجازه نمی‌دهد ایده‌ها اجرایی شود. هزینه‌های تولید به قدری زیاد شده که انگیزه بسیاری از مستندسازان از بین رفته است. مدیران فرهنگی هم می‌گویند کاری از دستشان برنمی‌آید. از طرفی مستندسازی با مضامین دفاع مقدس و جنگ سخت‌تر از حوزه‌های اجتماعی است زیرا موضوعاتی مطرح می‌شوند که عمدتاً مردم با آن آشنایی ندارند و سرمایه‌گذاری‌های گسترده‌ای می‌خواهد. 

شبکه مستند؛ ارزشمند اما بی‌محتوا
فارسی با اشاره به اینکه زیرساخت‌ها برای تربیت مستندساز وجود ندارد، بیان کرد: در تهران و اغلب شهرستان‌ها شاید افزون بر هزار مرکز آموزش فیلم‌سازی، فیلم‌نامه‌نویسی، مشتقات بخش‌های مختلف داستانی و... وجود دارد اما یک مدرسه عالی مستند در کشور وجود ندارد و نیازش هم برای مسئولان 
حس نمی‌شود. 
وی در خصوص شبکه مستند و تأثیری که این شبکه می‌تواند بر مخاطبش در شناخت این ژانر بگذارد، توضیح داد: شبکه مستند تلویزیون در ۲۴ساعت پخش شبانه‌روزی‌اش، شاید فقط نیم ساعت تولید داشته باشد و بقیه محتواهای آن یا بازپخش فیلم‌های سینمایی و یا حیات وحش است. همان طور که خاستگاه مستند در تمام دنیا، تلویزیون است اما یک دهم کل بودجه سازمان صرف این شبکه نمی‌شود. فعالیت‌هایی که مرکز گسترش سینمای مستند و جشنواره‌ها هم انجام می‌دهند، به همین شکل است صرفاً تنفس‌های مصنوعی هستند که نمی‌توانند اتفاق ویژه‌ای را برای مستند رقم بزنند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.