دندان درآوردن معمولاً در حدود ۴ تا ۷ ماهگی شروع می شود و کودک تا ۳ سالگی حدود ۲۰ دندان شیری درمی‌آورد.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده در این باره می‌گوید: علایم معمول دندان درآوردن عبارتند از: تحریک پذیری خفیف، تب خفیف، آب دهان و میل به جویدن چیزی سفت.

به گفته این سازمان، روی آوردن به داروهای دارای مسکن هایی مانند بنزوکائین یا لیدوکائین یا درمان های هومیوپاتی، راه حلی برای درد دندان درآوردن نیست.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده هشدار داد: در واقع این محصولات می توانند برای کودکان خطرناک باشند و منجر به صدمات جدی و حتی مرگ شوند.

نام های تجاری متداول محصولات مراقبت بهداشتی دهان بدون نسخه حاوی بنزوکائین عبارتند از Anbesol، Cepacol، Chloraseptic، HurriCaine، Orabase، Orajel و Topex.

از وسوسه امتحان کردن این داروها روی کودکی که در حال دندان درآوردن است، خودداری کنید.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده توضیح داد: استفاده از محصولات بنزوکائین می تواند منجر به یک بیماری جدی و گاهی کشنده به نام «مت‌هموگلوبینمی» شود که در آن ظرفیت حمل اکسیژن گلبول های قرمز بسیار کاهش می یابد.

به همین ترتیب، محصولات حاوی لیدوکائین نیز برای نوزادان مضر هستند.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده هشدار داد: این می تواند آسیب جدی مانند مشکلات قلبی، آسیب شدید مغزی و حتی مرگ ایجاد کند. علاوه بر این، محلول موضعی لیدوکائین ویسکوز خوراکی می‌تواند موجب تشنج در نوزادان و کودکان خردسال در صورت مصرف بیش از حد آن شود.

والدین چگونه می توانند به کودکان کمک کنند؟

به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، متخصصان سازمان غذا و داروی ایالات متحده توصیه می‌کنند در این گونه مواقع لثه های کودک خود را با انگشت (شسته و تمیز) به آرامی مالش و ماساژ دهید تا درد او کاهش یابد.

دادن یک حلقه دندانه دار لاستیکی به آن ها برای جویدن نیز توصیه می شود. با این حال، مطمئن شوید که حلقه سفت باشد (پر از مایع نباشد.)

سازمان غذا و داروی ایالات متحده توضیح داد: اگر جسم خیلی سفت باشد، می تواند به لثه های کودک آسیب برساند. حتما بر کودکان نظارت کنید تا به طور تصادفی دچار سانحه‌ای نشوند.

بهداشت دهان و دندان از جمله چالش‌هایی است که از طریق آموزش و مراقبت از دندان‌های شیری در کودکی آغاز می‌شود. بیشتر والدین، به خاطر موقتی بودن دندان‌های شیری به مراقبت از آن ها توجه نمی‌کنند. اما در واقع داشتن دندان‌های سالم در بزرگسالی با آغاز مراقبت از دندان‌های کودکی مرتبط است.

آموزش مراقبت از دندان‌ها از زمانی که کودک دندان‌های شیری دارد شروع شده و این مراقبت به عنوان یک عادت مهم در روند رشد و تکوین سلامت دهان و دندان به شمار می‌آید.

بسیاری از والدین به اشتباه فکر می‌ کنند که دندان‌ های شیری اهمیت زیادی ندارند، چرا که به مرور زمان جای خود را به دندان‌ های دایمی می‌دهند. اما در واقعیت، مراقبت ناپایدار از دندان‌های شیری می‌ تواند اثرات جبران‌ ناپذیری بر روی سلامت دهان و دندان داشته باشد. داشتن دندان‌ های سالم در بزرگسالی از اهمیت بیشتری برخوردار است و این سلامت دندان‌ها از دوران کودکی شکل می‌گیرد.