قدس آنلاین - علیرغم تاکید مسوولان به اهمیت سطح سلامت جامعه و شعارهایی که دولت ها برای تحول سلامت در جامعه می دهند متاسفانه همچنان شاهد کاستی هایی در بخش سطح سلامت در مدارس هستیم.برای مثال باتوجه به این که ۱۰۵هزار مدرسه در کشور داریم ولی تنها شش هزار مربی بهداشت به ۱۳ میلیون دانش آموز خدمات می دهند.از سویی آموزش و پرورش در هیچ یک از دولت ها دغدغه اصلی دولتمردان نبوده است و هنوز مناطق محروم از داشتن مربیان بهداشت بهره مند نیستند.

• مربی بهداشت هیچ جایگاهی در مدرسه ندارد

خادمیان از مربیان بهداشت در گفت و گو با ما می گوید:مربیان بهداشت ۳۰ساعت در هفته کار می کنند و تنها نیروهایی هستند که نمی توانند طبق احکام کارگزینی اضافه کار بگیرند و کمترین حقوق را دریافت می کنند.

از طرفی کمبود نیرو سبب شده در استان ها و شهرهای دور از مرکز و حتی مرکز هر روز به یک مدرسه فرستاده شوند که این خود بزرگترین مانع در انجام و پیگیری امور بهداشتی و سلامتی دانش آموزان و بخشنامه ها و انجام مناسبت های بهداشتی، است.

نسرین ضیایی هم با دلی پر درد می گوید:من نیروی اصلی واحد بهداشت نیستم و چندسالی است توفیقی حاصل شده با این واحد همکاری کنم، فقط این را می دانم که باسلامتی و جان بچه ها سروکار داریم که اهمیت کار ما را می رساند،ولی مربی بهداشت هیچ جایگاهی در مدرسه ندارد.

ضیایی تاکید می کند:وقتی کسی از اداره برای بازرسی کار ما می آید فقط نگاه می کنند کجا کثیف است:مربی بهداشت، کدام بچه دل درد دارد: مربی بهداشت.خلاصه تمام کاستی ها به پای مربی بهداشت نوشته می شود ولی هیچ وقت هم بودجه مناسبی برای فعالیت های بهداشتی به مدارس نمی دهند و اهمیت کار ما را درک نمی کنند.

• مناطق محروم مربی بهداشت ندارند

خانم علیزاده مربی پرورشی یکی از مدارس که سابقه بالا و درخشانی در این مسوولیت دارد معتقد است با توجه به حجم بالای فعالیت های بهداشتی در مدارس اعم از رسیدگی به وضعیت بهداشتی مدرسه و دانش آموزان،توجه به بیماری های خاص،نظارت بر بوفه،تکمیل فرم های آماری مختلف و موارد گوناگون دیگر،آمار بالای دانش آموزان،مشکلات در حوزه بهداشت مدارس فراوان است .

آقای راعی هم معاون آموزشی مدارس ابتدایی است و خیلی خلاصه می گوید:متاسفانه در برخی موارد معلمانی که اصلاً سررشته ای در این زمینه ندارند از فضای کلاس دور می شوند و به عنوان مربی بهداشت فعالیت می کنند که این موضوع آسیب های جبران ناپذیری در پی دارد.

خانم غلامپور هم از معلمان مدارس مناطق محروم در گفت و گو با ما می گوید:متاسفانه مدرسه ما مربی بهداشت ندارد و بچه ها اصلاً مسایل بهداشتی را رعایت نمی کنند و خودم اگر وقت داشته باشم خیلی مسایل را آموزش می دهم ولی بازهم نمی توانم مثل مربی بهداشت به وضعیت بچه ها رسیدگی کنم .

• ۵ هزار تومان هزینه برای سلامت هر دانش آموز

مدیرکل دفتر امور سلامت و تندرستی وزارت آموزش و پرورش در گفت و گو با ما می گوید:در بخش سلامت حدود ۵هزارتومان به ازای هردانش آموز در اختیار ما قرار می گیرد که آن را در زمینه ارتقای سطح سلامت دانش آموزان هزینه می کنیم.

حسن ضیاء الدینی می افزاید:در حال حاضر یک میلیون و دویست هزار دانش آموز در مدارس به عنوان سفیران سلامت در حال فعالیت هستند که باید برای آموزش مربیان آن ها و کلاس های توجیهی شان هزینه کنیم.

مدیرکل دفتر امور سلامت و تندرستی وزارت آموزش و پرورش تاکید می کند: بر اساس مصوبه هیات دولت ما باید برای هر ۷۵۰دانش آموز یک مربی بهداشت به کار بگیریم و اکنون حدود ۶هزار مربی دیگر کمبود داریم بگونه ای که تنها می توانیم دانش آموزان مقطع ابتدایی را پوشش دهیم. همچنین به دلیل مشکلات مالی و محدودیت استخدام در مقطع دبیرستان کسی به عنوان مربی بهداشت فعالیت نمی کند.

وی معتقد است کسانی باید به عنوان مربی بهداشت انتخاب شوند که مدرک مرتبط با این رشته را دارا باشند و در حال حاضر ۹۰درصد از مربیان بهداشت مدرک مرتبط دارند.

وی در پاسخ به پرسش ما در خصوص تربیت مربیان بهداشت توسط دانشگاه فرهنگیان می گوید:با توجه به مجوزهای صادر شده سال پیش، ۵۰۰نفری که در آزمون های استخدامی آموزش و پرورش شرکت کرده و نمره قبولی گرفته اند در دانشگاه فرهنگیان مشغول گذراندن دوره یک ساله هستند که به عنوان مربی بهداشت جذب آموزش و پرورش خواهند شد.

•  سازمان ها و نهادها به کمک آموزش و پرورش بیایند

ضیاء الدینی می گوید: از نظر ما کمبودی در زمینه بهداشتی در مدارس نیست و ما طرح هایی همچون غربالگری دانش آموزان چکاپ وضعیت دهان و دندان و فلوراید تراپی و این قبیل مسایل را دنبال می کنیم.

عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی ضمن مهم شمردن بحث سلامت دانش آموزان می گوید:ما باید در مرحله اول امکانات مورد نیاز را برای آموزش و پرورش فراهم کنیم و سپس باید برای صرف این امکانات نظارت صورت بگیرد و سازمان برنامه و بودجه و دیگر نهادها باید به کمک آموزش و پرورش بیایند.البته وزارت آموزش و پرورش هم باید کمبودهای خود را اعلام کند که ما به عنوان نماینده در مجلس پیگیری کنیم .