فداحسین مالکی، سفیر سابق ایران در افغانستان

 پس از پایان جنگ ســرد و فروپاشی شوروی، آمریکایی‌ها بر طبل نظام تک قطبی جهان نواخته و با لشکر کشی به منطقه خاورمیانه سعی کرده، قدرت خود را به منصه ظهور برســانند. مقامات وقت واشنگتن، تهاجم به عراق و افغانستان را با موضوعات سیاســی توجیه کردند، اما در واقع این حملات برای دست اندازی به منابع طبیعی منطقه و اثبات نظام امپریالیســتی آمریکا صورت پذیرفت.

 امروز اما 19 سال از آغاز ماجراجویی‌های آمریکا در خاورمیانه می‌گذرد. سردمداران کاخ سفید نه تنها به هیچ یک از اهداف خود نرسیده‌اند، بلکه تا خرخره در باتلاق افغانستان و عراق گرفتار شده و به دنبال راهی برای گریز از این مهلکه هستند.

 این سیاســت تهاجمی البته برای منطقه هم کم هزینه در برنداشــته؛ کمترین آن کشته شدن 40 هزار شهروند افغانستانی از آغاز تجاوز آمریکا به این کشور بوده است.

 بی‌توجهی کامل ایالات متحده به حفظ جان غیرنظامیان این همسایه شرقی امروز نیز ادامه دارد، به طوری که در آخرین مورد در حمله پهپادی اشتباه نیروهای امنیتی ناتو دستکم 70 غیرنظامی در ولایت ننگرهار کشته و زخمی شدند.

مؤسسه آمریکایی پژوهش‌های صلح و جنگ درباره شاخص صلح جهانی در سال ۲۰۱۹، افغانستان را به دلیل وجود خشونت، تلفات بالا و تروریسم رسماً خطرناکترین کشور دنیا اعلام کرده است، اما به اعتقاد تحلیلگران، راهبرد آمریکا در قبال افغانستان و حمالت هوایی پنتاگون در حصول چنین نتیجه‌ای نقش به سزایی داشته است.

 واقعیت پشت پرده حمالت یانکی‌ها به شهروندان افغانستانی را در چند حوزه میتوان مورد بررسی قرار داد. نخستین دلیل این مسئله به سردرگمی رهبران کاخ سفید در موضوع افغانستان و ناکامی بزرگ آمریکا در این موضوع باز میگردد.

 ایالات متحده که در ســال 2003 به بهانه مقابله با تروریسم و نابودی سریع طالبان به افغانستان اردوکشی کرده بود، اکنون نه تنها نتوانسته به هیچ کدام از اهداف ترسیمی خود برسد، بلکه مجبور شد با این گروه سر یک میز مذاکره بنشیند.

تاکنون 9 دور مذاکره میان دو طرف به نتیجه محسوسی نرسیده و این در حالی است آمریکا که خود را در برابر افکار عمومی این کشور و جامعه جهانی پاسخگو می‌بیند به حمالت کور در این کشور دست زده تا به این طریق وانمود کند که همچنان در حال مبارزه با طالبان است.

این حملات واشنگتن همچنین برای فشار بر طالبان صورت میگیرد تا این گروه دوباره پای میز مذاکره نشسته و امتیاز بدهد. این در حالی است که اقدام آمریکا در پرتاب بزرگترین بمب غیر هستهای‌اش در افغانستان (فروردین 1396 )نه تنها ماهیت واقعی واشــنگتن در بی‌توجهی کامل به جان غیرنظامیان را برمال کرد، بلکه نشان داد که ایالات متحده عملاً افغانستان را به میدانی برای آزمایش سلاح‌های جدید و ممنوعه خود تبدیل کرده اســت.

واشنگتن هنگامی که در عراق در مبارزه با تروریست‌ها به مشکل بر میخورد در پیروی از سیاست زمین سوخته منطقه را به طور کامل بمباران کرده و تمام موجودات را نابود میکرد. به عبارت دیگر در صحنه سیاست آمریکا هدف وسیله را توجیه میکند و مقامات کاخ سفید حاضر هستند برای رسیدن به اهدافشان خشک و تر را با هم سوزانده و غیرنظامیان را در کنار نظامیان هدف قرار داده و از این کار هیچ ابایی ندارند.

به نظر میرسد اکنون این سیاست در افغانستان پیگیری می‌شود که نتیجه آن چیزی جز کشتار بیشتر شهروندان این همسایه شرقی مان نخواهد بود.

 بدین ترتیب، مردم و غیرنظامیان افغانستان کماکان بزرگترین قربانی جنگ هستند که حضور و حملات آمریکا منجر به افزایش شمار این قربانیان و تبدیل این کشور به خطرناک‌ترین کشور دنیا شده است.