به گزارش قدس آنلاین، آیتالله سیداحمد علمالهدی در ویژه برنامه شهادت امام حسن عسکری(ع) در حرم منور رضوی اظهار داشت: بعد از امام هشتم(ع) وجود مقدس ائمه چهارگانه به نام ابن الرضا لقب گرفتند. این ابنالرضا لقبی بود که برای ائمه هم از سوی دشمنان و هم دوستان قائل شده بودند؛ دوستان به امام هادی(ع) و عسکری(ع) و امام جواد(ع) ابنالرضا میگفتند؛ با اینکه امام عسکری(ع) نتیجه امام رضا(ع) بودند اما در عین حال هم امام جواد(ع) را به عنوان پسر ایشان ابن الرضا میگفتند و امام عسکری(ع) را نیز ابن الرضا لقب میدادند.
نماینده ولیفقیه در استان خراسانرضوی با اشاره به مقصود متفاوت شیعه و دشمنان از این لقب تاکید کرد: شیعه میگفت ابن الرضا یعنی این آقا همان سیاست امام رضا(ع) که توسعه شیعه و توسعه پیروی اهل بیت(ع) است را دنبال میکند بنابراین سیاست امام عسکری(ع) نیز توسعه جریان شیعه و توسعه پیروی از اهل بیت(ع) عصمت و طهارت بود.
آیت الله علمالهدی عنوان کرد: بنیعباس نیز به این ائمه بزرگوار ابن الرضا میگفتند و دلیلش این بود که میخواستند بگویند همان خطری که امام رضا(ع) برای خلافت داشت همان خطر را امام عسکری(ع) نیز برای خلافت دارد.
وی با اشاره به کیفیت نفوذ امام حسن عسکری(ع) خاطرنشان کرد: یکی از خلفاء دستور دستگیری امام عسکری (ع) را داد و ایشان را زندانی کردند و زندان خاصی برای ایشان انتخاب شد؛ زندانبانی به نام علیابن نارمش وجود داشت که یک ناصبی ناپاک بود که علنا با اهل بیت(ع) عداوت داشت.
نماینده ولیفقیه در استان خراسانرضوی گفت: امام عسکری(ع) به زندان علی ابن نارمش سپرده و دستور داده شد هر کاری از دست وی اعم از ظلم و فشار برمیآید صورت بگیرد؛ زمانی که حضرت را به زندان بردند علی ابن نارمش ایستاده بود تا از ابتدا شروع به توهین کند اما تا چشمش به صورت امام افتاد چنان دلش تکان خورد که تحت تاثیر حضرت قرار گرفت.
آیتالله علمالهدی بیان کرد: علی ابن نارمش جوری شد که هر زمان میخواست خدمت امام عسکری(ع) در سلول وارد شود با ادب وارد میشد و ابتدا صورتش را مقابل امام عسکری(ع) مقابل خاک قرار میداد و در چشمان امام نگاه نمیکرد زیرا این قدرت را نداشت و علی ابن نارمش شیعه امام عسکری(ع) و مامور و حلقه واسط امام با شیعیان بیرون شد. با وجود محدودیت و خفقان موجود، شیعه در دوران امام حسن عسکری(ع) حفظ و توسعه بینظیری یافت.
منبع: تسنیم
انتهای پیام/
نظر شما