این مسئله از آن جهت اهمیت داشت که سنت تاریخی ما همواره در ذکرِ این مصیبت واسطه‌ای وجود داشته تا ماجرا را ذره ذره و با حفظ ادب و شرایط مستمعان برایشان روایت کند. یکی از کارکردهای نقالی و حضور پرده خوان در واقع همین بود.
البته معنای این نقد این نیست که حتماً کسی باید همچون پرده خوان همواره کنار این نقاشی بایستد و آن را بسته به شرایط و حال حاضران روایت کند، ولی می شود در ساحتی حداقل مثل کاری که دیروز حسن روح الامین و محمود کریمی انجام داده و در آن پیشگام شدند، حداقل رونمایی اثر برای اولین بار را با آداب و ترتیبی خاص انجام داد.
این اتفاق پنج شنبه شب بالاخره افتاد. هر چند پیش از این نیز با همین جنس رونمایی برای تابلوی «اسدالله» حسن روح الامین در شب میلاد امیرالمومنین علی (ع) در هیئت و توسط محمود کریمی افتاده بود.
به هر ترتیب، پنج شنبه شب، تابلوی «مضطر» حسن روح الامین رونمایی شد. تابلویی که حسن روح الامین می گوید عنوانش را حاج محمود کریمی انتخاب کرده است. محمود کریمی در امامزاده علی اکبر چیذر ابتدا برای مخاطبانش چند دقیقه‌ای روضه خواند و بعد از آنکه احساس کرد مخاطبان اکنون می توانند گوشه‌ای از مصیبت‌های سیدالشهدا(ع) که در تابلوی حسن روح الامین نقش بسته را به نظاره بنشینند، پرده را کنار زد تا مخاطبان با ادب و توجه شاهد این روضه مصور باشند.
چه تابلوی «مضطر» حسن روح الامین را دیده باشید و چه نه، حداقل این رونمایی متفاوت را یکبار ببینید و آن را با لحظه‌ای مقایسه کنید که این تابلو را در حال اسکرول کردن صفحه‌ها در فضای مجازی و لابه‌لای محتواهای شلم شوربای اینستاگرامی، به یکباره می بینید.
نظر شما