یکی از موضوعات مهم این روزها شکستن انحصار توسعه میادین نفت و گاز در برنامه هفتم توسعه است. تا پیش از این در بخش نفت و گاز کشور انحصار توسعه میادین مشترک نفت و گازی در اختیار شرکت ملی نفت بود و همین امر سبب شده بود که تنها این شرکت و با منابع محدود در دسترس خود به سمت توسعه میادین نفتی و گازی برود اما مجلس مصوب کرد که این انحصار شکسته شود و از این پس توان شرکت های خصوصی توانمند داخلی با منابع خرد مردمی یا سرمایه گذاری خارجی می توانند به توسعه میادین مشترک نفتی و گازی بپردازند این موضوع از جهات مختلف به نفع کشور است و می تواند یک اصلاح بسیار بزرگ و اساسی محسوب شود چون اولین خروجی این موضوع تنوع روش های برداشت و دسترسی به بازارهای مناسب در توسعه میادین نفت و گاز بسیار مهم است و با این مصوبه مهم امکان پیگیری روش های جدید و با بازدهی بالا در بالادست نفت و گاز فراهم خواهد شد.

شکستن انحصار تولید نفت و گاز در ایران و امکان  مشارکت بخش خصوصی در تمامی مراحل زنجیره تولید، از شناسایی میدانی گرفته تا حمل و نقل و صادرات، میتواند مزایای قابل توجهی داشته باشد. چون رقابت پذیری صنعت نفت و گاز را افزایش می دهد و با وجود بازیگران متعدد در بازار حرکت به سمت بهره وری و نوآوری را در پی داشته و منجر به افزایش بهره وری و مقرون به صرفه بودن در تولید و برداشت نفت و گاز حاصل این پیامد است.

ورود شرکت های خصوصی در این حوزه و مشارکت آنها و دست داشتن در کل زنجیره تولید و داشتن سهمی در فروش نفت خام می تواند بازار رقابتی را شکل دهد و این امر توسعه میادین مشترک نفت و گاز را در اولویت قرار می دهد. رقابت بین شرکت های مختلف ، چه محلی و چه بین المللی فضای بازار سالمی را ایجاد می کند که منجر به قیمت گذاری منصفانه و کنترل کیفیت بهتر می شود. همچنین سرمایه گذاری در اکتشفات و توسعه میادین جدید نفت و گاز را تشویق می کند و پتانسیل ایران در این صنعت را بیشتر گسترش می دهد. در این میان تنوع منابع فروش برای کاهش خطر نوسانات ناگهانی ارز و تنش های ژئوپلیتیکی یا تغییر در الگوهای مصرف انرژی جهانی ضروری است چون شرکت های خصوصی می توانند از شبکه ها و تخصص خود برای کشف بازارهای جدید استفاده کنند و آسیب پذیری کشور را در برابر خطرات ژئوپلیتیک و عدم اطمینان اقتصادی کاهش دهند

در پایان اجازه دادن به بخش خصوصی برای مشارکت در تولید و صادرات نفت و گاز درهای بازارهای جدید و متنوع را برای ایران باز می کند چون سرمایه گذاران خارجی در توسعه میادین گازی خود خریدار اصلی نفت و گاز هم می شوند و توانایی کشور را برای یافتن خریداران بیشتر افزایش می یابد چون بخش خصوصی این توانایی را دارد که فناوری ها و تخصص های جدید را برای تقویت تکنیک استخراج را به حداکثر خود برساند و این خود باعث افزایش درآمد حاصل از صنعت نفت و گاز و همچنین ارز آوری بیشتر برای کشور است.