در زمینه توسعه علمی، کشورهای توسعه نیافته یا در حال توسعه مشترکات زیادی دارند از طزفی میان کشورهایی که به سمت توسعه یافتگی خیز برداشته اند نیز مشترکات زیادی وجود دارد؛ بودجه تحقیق و توسعه درصد قابل توجهی از درآمد ناخالص ملی را تشکیل می دهد، شاخص های علم و فناوری در آن ها رشد فزاینده ای دارد، مراکز تحقیقاتی فعال در آن ها تاسیس شده است، با برنامه ریزی و سیاست های جذب مناسب موفق شده اند برخی از نخبگان علوم و فناوری بومی را در کشور خود حفظ کنند، محققان برجسته کشور از اختیارات ویژه برخوردار شده اند، ارتباط کالبدی و عمده میان علوم و صنایع ایجاد شده است، اندیشه های بومی به مجرای تولید رهبری شده اند، هنجارهای بین المللی ارزیابی علمی مورد پذیرش قرار گرفته اند و ارتباطات علمی بین المللی قوی ایجاد شده است. به همین دلیل است که این گونه کشورها در مقابل تهاجم کشورهای پیشرفته حرفی برای گفتن دارند.

جامعه جوان ایران امروز ایجاب می کند تا نقش آموزش عالی به شکلی راهبردی در عرصه های گوناگون ارتقاء یابد. در این راستا لازم است تا شاخص های آموزشی و پژوهشی کشور بهبود یافته و مدیریت آموزش عالی در کشور به اصلاح نظام نظارتی درون و برون سیستمی خود بپردازد.

یکی از اصول اساسی در راه توسعه کشور به قاعده در آوردن رفتارهاست. بنابراین حمایت قانونمندانه از توسعه کمی و کیفی دانشگاه ها از اصول بنیادین تقویت بنیه آموزش در کشور است. در این راستا مدیران عالی کشور باید به تدوین سیاست ها و اولویت های راهبردی در حوزه علوم، تحقیقات و فناوری بپردازند. از طریق جذب و انتقال فناوری به داخل کشور همراه با نظارت بر فرآیند انتقال دانش و فنآوری نوین می توان راه را برای استقلال علمی کشور فراهم ساخت. در این مجموعه نباید تنها به بخش دولتی اکتفا کرد و لازم است با طراحی و برنامه ریزی های لازم سهم بخش غیر دولتی را در آموزش عالی گسترش داد.

شایسته است برنامه ریزی مناسبی برای تقویت تحقیقات بنیادین و کاربردی و طرح های نیمه صنعتی بمنظور افزایش نوآوری علمی در جامعه صورت پذیرد. انجام برنامه های آموزشی و پژوهشی مشترک با کشورهای پیشرفته دنیا و مشارکت در پـروژه هـای تحقیقـاتی بزرگ در سطح منطقه ای و جهانی نیز می تواند این روند را شتاب بخشد و همراه با این حرکت نیز لازم است مراکز و نهادهای علمی و پژوهشی نظریه پرداز، آینده نگر و نخبه پرور با مشارکت بخش های دولتی و غیر دولتی ایجاد شوند. در یک دیدگاه کلی لازم است نظام آموزش عالی به گونه ای طراحی شود که روحیه تحقیق ، تتبع و تفکر خلاق را بوجود آورده و تقویت کند. منابع انسانی گرانبهاترین سرمایه هر کشور است و چشم انداز آموزش عالی در کشور زمانی روشن می شود که نیروی انسانی متخصص و کارآمد در جامعه تامین شود و منابع انسانی کشور توسعه یابد. این مهم به نوبه خود نیازمند تامین عدالت اجتماعی در کشور است تا به عنوان یک مقدمه و پیش نیاز تمهیدات لازم را برای گسترش عادلانه آموزش در کشور فراهم سازد.

در مجموع نبود اهداف بزرگ سبب سردرگمی مراکز علمی است و باید معنای اهداف تفهیم و راه صحیح رسیدن به آن به دانشجو تفهیم شود. نبود نگاه کلان در پژوهش سبب ضربه زدن به این مساله می‌شود. ما باید در بخش‌هایی که نبض اقتصاد کشور می تپد سرمایه‌گذاری کنیم، تحقیق و پژوهش انجام دهیم و هدف اصلی مان هم رسیدن به این هدف باشد.