به گزارش قدس آنلاین به نقل از ایرنا، روزنامه السفیر روز شنبه در این خصوص نوشت: از نظر حزب الله و « سید حسن نصرالله » دبیرکل آن مساله تغییر اسمی به اسمی دیگر نیست زیرا این مساله با نبرد گزینه های بزرگ در منطقه مرتبط است به این معنا که اجماع و یا شبه اجماع بر سر نامزدی ژنرال عون بهترین دستاورد برای حزب الله به شمار می آید و بدون کمترین تردیدی این مساله در نبردهای منطقه ای و بین المللی نه تنها در آینده منطقه به ویژه لبنان و سوریه بلکه در نظم نوین جهانی تاثیرگذار خواهد بود. 

** سهم راهبردی حزب الله این است، اما بعد از آن چه؟ 
السفیر افزود: از زمان امضای توافقنامه طائف ( توافقی که به جنگ داخلی لبنان پایان داد) تا امروز نمایندگان پارلمان لبنان سه رئیس جمهوری انتخاب کرده اند که دو نفر از آنان تضمین سوریه را داشتند و در نتیجه در بیش از یک دهه و نیم ضمانتی برای توازن های داخلی و کنترل کننده روند امور لبنان به شمار می آمدند.
اما در خصوص « میشل سلیمان» رئیس جمهوری سابق ، توافقنامه دوحه ، شرایط انعقاد آن و روند و نتایج آن باعث شد تا ضمانت خارجی (قطری ، فرانسوی و ترکی ) تضمین کننده ریاست جمهوری او باشد. 
اگر ژنرال «میشل عون» رئیس فراکسیون تغییر و اصلاح در پارلمان لبنان ، یا «سلیمان فرنجیه» رئیس حزب جریان المرده و یا حتی «سمیر جعجع» رئیس حزب « نیروهای لبنانی» بخواهند با همان شرط و شروط و ضمانت های خارجی رئیس جمهوری شوند لازم است به مدت طولانی ، بله بسیار طولانی صبر کنند. 
این روزنامه لبنانی نوشت: وقتی سعد حریری از «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه درخواست وقت ملاقات کرد، وزارت خارجه روسیه به سرعت به این درخواست جواب مثبت داد. 
علت آن چند چیز بود، یکی از آنها به خاطر کانال های ارتباطی «جورج شعبان» مشاور حریری در امور روسیه بود، یک علت هم به جایگاه خود سعد حریری به عنوان پسر « رفیق حریری» نخست وزیر اسبق لبنان برمی گشت، البته نباید تاثیر سعودی را نیز از نظر دور داشت و اینکه رئیس حزب جران المستقبل و پدر و برادرانش همگی شناسنامه سعودی دارند. 
پیش از رسیدن حریری به مسکو معادله روشن بود، اگر او خواستار انتخاب رئیس جمهوری لبنان به شیوه قدیمی و روند مرسوم بعد از توافقنامه طائف است، قبل از پائین آمدن از پلکان هواپیمایش در فرودگاه مسکو جواب روسیه روشن است، داده های خارجی حاکی از آن است که نه الان و نه در آینده نزدیک و یا دور انتخاب رئیس جمهوری امکان پذیر نیست. 
عکس این گزینه هم درست است، در شرایط جنگ منطقه ای – بین المللی در همه منطقه از جمله سوریه و بعد از انتقال از کرانه تفاهم ها به ساحل نواخته شدن طلب جنگ منطقه ای این امکان وجود ندارد که یک اراده خارجی مانند ربع قرن گذشته رئیس جمهوری را به لبنان تحمیل کند، بلکه لبنانی ها باید سر خم کنند و در انتظار پایان یافتن «بازی بزرگان » در منطقه بمانند. 
السفیر خاطرنشان کرد: هیچ یک از مقامات روس این حرف را به حریری نزدند اما آنها در گوش برخی از نزدیکان حریری آن را زمزمه کردند، آنها می دانستند که رئیس حزب جریان المستقبل از روسیه می خواهد تا دمشق ، تهران و حزب الله و بقیه همپیمانان خود را برای انتخاب سلیمان فرنجیه به عنوان رئیس جمهوری لبنان تحت فشار بگذارد.
اما این اتفاق یک سال پیش افتاده بود و برخی اظهارات رسمی در وزارت خارجیه روسیه بر این مساله صحه می گذارد، آن زمان روس ها به این درخواست حریری پاسخ مثبت دادند و حتی « میخائیل بوگدانوف» معاون وزیر خارجه روسیه را به پایتخت های سوریه و ایران فرستادند که نتیجه ای دربر نداشت. 
آن زمان بوگدانونف با صراحت گفت: ما علت کارشکنی های برخی گروه های تاثیرگذار لبنانی در برابر انتخاب سلیمان فرنجیه به عنوان رئیس جمهوری لبنان را درک نمی کنیم. 
وی حتی این بهانه را که ابتکار نامزدی فرنجیه از سوی سعودی و همپیمانان آن در لبنان مطرح شده است، رد کرد. 
تلاش سعد حریری در آن زمان قابل توجیه بود، اما وقتی رئیس حزب جریان المستقبل با استناد به یک معادله داخلی ( تا حد زیادی شخصی) و بی ارتباط با مسائل خارجی، اقدام به حمایت (نظری) از نامزدی ژنرال عون می کند، آیا به درخواست ملاقات از رهبران روسیه نیازی وجود داشت؟ 
السفیر تصریح کرد: تاکنون روس ها تحلیلی از این ملاقات که نیازی به انجام آن وجود نداشت، در اختیار ندارند، شخصیتی را که حریری برای ریاست جمهوری می خواهد مطرح کند حزب الله از همان لحظه اول خلاء ریاست جمهوری خوهان آن بوده است. 
در این حالت آیا حریری مجاز است تریبون وزارت خارجه روسیه را برای اتهام زنی بیهوده به حزب الله به کار گیرد؟ 
این روزنامه لبنانی تاکید کرد: روس ها می دانند که تا این لحظه نقش محدودی در پرونده ریاست جمهوری لبنان داشته اند زیرا آنها سناریوهای احتمالی جنگ منطقه ای را در اختیار دارند و با این همه مدام می گویند که آماده ایفای نقش کمک کننده در این پرونده هستند. 
با این وجود منطق ضمانت ها عوض شده و به گفته بوگدانوف پیش از طرح معادله سبد کامل سیاسی توسط « نبیه بری» رئیس پارلمان لبنان، راه فراری از «تفاهم های همه جانبه درباره انتخاب رئیس جمهوری و نخست وزیر و ودولت آینده و اختیارات آنها و بقیه بندهای مورد اختلاف » وجود ندارد. 
معادله روسی تغییر نکرده است، یک روز بعد از بازگشت حریری از مسکو، « الکساندر زاسپکین » سفیر روسیه در بیروت به میهمانان خود گفت: باید ضمانت ها و تفاهم های متقابل فراهم شود. 
زاسپکین در گفت وگو با روزنامه الجمهوریه هم با بیان اینکه « موضع اصولی و روشن روسیه در خصوص انتخاب رئیس جمهوری لبنان، ایجاد راه حلی بر مبنای توافق لبنانی ها است»، دیدار اخیر رئیس حزب جریان المستقبل با وزیر خارجه روسیه در مسکو را دوستانه توصیف کرد.
برخی رسانه ها نوشته بودند که این دیدار در فضائی سرد برگزار شده بود.
سفیر روسیه تمرکز لاوروف بر بحران سوریه در این ملاقات را طبیعی خواند و گفت: لاوروف پیامدهای بحران سوریه برای لبنان به ویژه خطر تروریست ها و آوارگان سوری را به حریری گوشزد کرد.
زاسپکین با اشاره به تحرکات حریری برای شکستن بن بست سیاسی در لبنان و ایجاد راهی برای خروج از بحران، افزود: اهمیتی ندارد که ابراز خوشبینی و یا بد بینی کنیم، بلکه باید در اندازه اختیارات خود و بدون دخالت در امور داخلی لبنان تلاش کنیم و البته مطلوب توافق و تفاهم بین لبنانی ها است و ما هم هرآنچه آنها قبول کنند، می پذیریم. 
وی خبر درخواست از مسکو برای تماس گرفتن با ایران با هدف حل پرونده ریاست جمهوری لبنان را بی اساس خواند و تاکید کرد که جامعه جهانی از امنیت و ثبات در لبنان حمایت می کند.
السفیر در ادامه تاکید کرد: ژنرال عون هم دیگر نمی توانست پشت سر بکرکی (مقر رهبر مسیحیان مارونی) سینه خیز حرکت کند، بکرکی شاید با موضع گیری خود می خواست راه ورود ژنرال به قصر ریاست جمهوری « بعبدا» را تسهیل کند اما با این لهجه تند و بالا بردن سقف مطالبات درعمل کمکی به وی نکرد. 
این روزنامه لبنانی نوشت: امروز و در نبود ضمانت های خارجی مانند سوری ، روسی ، آمریکایی ، قطری ، سعودی و ایرانی، تا زمانی که ابتکار عمل در دست سعد حریری است جایگزینی برای ضامن یعنی نامزد ریاست جمهوری لبنان وجود ندارد. 
رسم بر این است که نامزد ریاست جمهوری برای کسب بیشترین تعداد آرا و تضمین پیروزی خود در صحن پارلمان تلاش کند.
هر نامزدی در ملاقات با سران و ارکان جامعه سیاسی لبنان، باید تضمین هایی را به همه کسانی که خواهان تضمین هستند، تقدیم کند، با این حال، وضعیت تضمین های مربوط به قانون انتخابات ، تعادل های قدرت و اداره کشور در طول شش سال ریاست جمهوری به چه صورت خواهد بود؟ 
نامزد ریاست جمهوری لبنان باید دارای ابتکار باشد و برای معرفی و جذب آرا به نفع خود تلاش کند، باید نگرانی ها ، ترس ها ، مخالفت ها و حتی ذوق کردن ها برای خود را کنار بزند. 
نباید این برداشت را ایجاد کند که به فضل و کمک سعد حریری و سمیر جعجع به ریاست جمهوری رسیده است.
السفیر خاطرنشان کرد: وقتی رئیس جمهوری جدید لبنان پشتوانه ای مانند جعجع و حریری داشته باشد، دیگر مقامات لبنانی مانند نبیه بری ، ولید جنبلاط طلال ارسلان، نجیب میقاتی، سلیمان فرنجیه ، پطرس حرب و حزب قومی اجتماعی و حزب بعث حق دارند، مخالفت کنند. 
این روزنامه لبنانی خاطرنشان کرد: دست کم حزب الله خود را به عنوان تنها تضمین برای همپیمانانش مطرح نکرده و نمی خواهد چنین ماموریتی را بر عهده بگیرد. 
آیا سعد حریری این ضمانت را عهده دار خواهد شد؟ جواب حتما منفی است. 
نامزد ریاست جمهوری قبل از انتخابات می تواند به تنهایی ضمان باشد، به ویژه اگر تنها نقطه اطمینان بخش هم به شمار آید. 
پس از رسیدن نامزد به قصر ریاست جمهوری، او می تواند گفتمان بکرکی را در پیش بگیرد، نباید اختیارات یک رئیس جمهوری مارونی نادیده گرفته شود بلکه برعکس لازم است همه معادله ها به تقویت جایگاه وی و ضمانت بخش بودن آن برای همه لبنانی منجر شود. 
السفیر تصریح کرد:درهر حال، برخلاف تصویر سازی های اخیر، رئیس جمهوری لبنان با هیاهوهای سیاسی و رفتن به رابیه مقر اقامت ژنرال عون انتخاب نمی شود بلکه به تحرکات موثر سیاسی و کامل بودن ابتکارعمل نیاز دارد.
این روزنامه لبنانی افزود: ژنرال، نباید شرط گذاشت که جز یک نامزد نباید در مجلس پارلمان حضور یابد و همه نامزدها پیشاپیش انصراف خود را اعلام کرده باشند تا شاید یک وقت در لحظه های آخر رئیس جمهوری به طور ناگهانی و غافلگیری کننده انتخاب نشود.
ژنرال عون به خبرهای دریافتی از ملاقات حریری با مقامات روس اکتفا و در واقع اطمینان نکرد و به همین منظور فرستاده او در مسکو با بوگدانوف ملاقات کرد.
السفیر خاطرنشان کرد: باید منتظر ماند، چاره ای نیست اگر مدتی بیشتر خلاء ریاست جمهوری را تحمل کنیم، به ویژه اینکه ولید جنلاط دیروز این گونه سوال کرد: پول کجاست ... رئیس جمهوری کجاست؟