به گزارش قدس آنلاین، این گروه متشکل از اساتید و طلبه‌های سطح سه و چهار رشته‌های تخصصی فلسفه و کلام، قرآن و حدیث و فقه و اصول حوزه علمیه خواهران دامغان بودند که طی نشستی با مدیران گروه‌های پژوهشی این مرکز با فعالیت‌های علمی و پژوهشی بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی در حوزه‌های مختلف آشنا شدند.
حسین لطیفی محقق و پژوهشگر گروه کلام و اندیشه‌ اسلامی بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، در جمع این طلاب، با بیان اینکه پژوهش در حوزه‌های علمیه مهجور مانده است، گفت: متأسفانه سطح کیفی پژوهش در حوزه‌های علمیه با سطح مطلوب بسیار فاصله دارد.
وی با طرح این سؤال که امروزه در چه حوزه‌هایی باید ورود پیدا کرد و به چه پژوهش‌هایی پرداخت، گفت: در پاسخ به این سؤال باید چهار مؤلفه را در نظر گرفت؛ نخستین مؤلفه نیاز سنجی است که یکی از مفاهیم اصلی در پژوهش و نخستین گام و سنگ بنیادین فرایند پژوهش به شمار می‎رود؛ نیازسنجی فریندی برای شناسایی نیازهای مهم و فراهم‌آوری راه‌های رفع آن نیازهاست.
این پژوهشگر، مؤلفه دوم را مسئله‌یابی دانست و ادامه داد: آموزش فرایند پاسخ دادن به سؤال و پژوهش فرایند حل مسأله است؛ آموزش بدون پژوهش مطلوب و مفید نیست.
وی در ادامه به اهمیت نظریه‌پردازی پرداخت و گفت: پس از مسئله‌یابی باید به نظریه‌پردازی بپردازیم؛ در اینجا ابتدا باید بین نظریه و فرضیه پژوهشی، تفکیک قائل بشویم. نظریه در واقع عام‌تر از فرضیه است؛ یعنی یک «نظریه پژوهشی» از مجموعه چند فرضیه پژوهشی شکل می‌گیرد.
لطیفی اعتبارسنجی را به عنوان مولفه دیگر در پژوهش یاد کرد و سومین گام از مراحل روش علمی بعد از مسئله یابی و نظریه پردازی دانست و خاطر نشان کرد: نظریه ثمره مسئله است؛ یعنی برای حل مسئله نظریه ارائه می‌شود. این نظریه در صورتی موجه و قطعی خواهد شد که امتحان شده باشد و نقادی و اعتبارسنجی شود. به عبارتی عالِم و پژوهشگر در اوج فرایند علمی خود اگر چیزی یافت، باید بتواند آن را به دیگران برساند و در جمع عیار آن را محک بزند تا مورد قبول همگان واقع شود.
این پژوهشگر به استانداردسازی یک مسئله اشاره کرد و گفت: استانداردسازی مسئله دارای ویژگی‌هایی است که می‌توان به مواردی همچون نیاز روز جامعه، در تخصص بودن محقق، اولویت‌دار بودن، ممکن و عملی بودن، کلی و مبهم نبودن و پیش‌فرض غیر مسلّم نداشتن اشاره کرد.

منبع: آستان نیوز