با افزایش تعداد کودکان مبتلا به این اختلال، والدین، معلمان، پزشکان و محققان در تلاش برای دلیل آن هستند. مطالعه‌ای در مجله پزشکی نیوانگلند، یک آمار جالب بیان می‌کند: کوچک‌ترین افراد کلاس که ۶ سال دارند، بیشتر از سایر همکلاسی‌هایشان به اختلال نقص توجه و بیش فعالی مبتلا می‌شوند.

تیموتی لیتون، اقتصاددان بخش سیاست مراقبت‌های بهداشتی در دانشکده پزشکی هاروارد و نویسنده چندین مقاله به ‌NBC اعلام کرد، محققان دریافتند که متولدین ماه‌های مرداد و شهریور بیشتر از نوزاد متولد شده در ماه‌های دیگر تحت درمان اختلال ADHD قرار می‌گیرند.

لیتون و همکارانش داده‌های ۸۴۶/۴۰۷ کودک را در پایگاه اطلاعات شرکت بیمه ایالت متحده که بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ متولد شده بودند را تا سال ۲۰۱۵ مورد بررسی قرار دادند و تاثیر ماه تولد بر ADHD را تایید و در ثبت‌نام مدارس محدودیت ایجاد کردند.

بر اساس برآوردهای مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، حدود ۶.۱ میلیون کودک بین سنین ۲ تا ۱۷ سال در ایالات متحده، به ADHD شناخته شدند؛ با این حال درصد قابل توجهی هم ممکن است به اشتباه تشخیص داده شوند.

به عقیده دیوید اندرسون، مدیر ارشد مرکز ADHD و اختلالات رفتاری و مدیر برنامه‌های موسسه ذهن کودک، تاثیر ماه تولد و اختلاف سنی با هم دوره‌های تحصیلی، به دلیل میانگین سطح بلوغ کودکان در مدرسه ایجاد است. او می‌گوید برخی از رفتارهای بی توجهی یا حواس پرتی این اختلالی را می‌توان با رفتارهای عادی افراد کوچک‌تر مدیریت کرد.

کیمبرلی  بلر، روان‌پزشک دانشگاه پیتسبورگ، کار خود را به عنوان مشاور مدرسه آغاز کرد و تفاوت فاحش رفتاری یک کودک ۵ ساله را با کودک ۶ ساله، متوجه شد. او از همان دوران می‌داند که چرا گاهی معلمان به دانش‌آموزان کوچک‌تر برچسب ADHD می‌زنند. بلر می‌گوید کودکان ۶  ساله بسیار بالغ‌تر به نظر می‌رسند و از ۵ سالگی‌شان رشد کامل و شدیدی خواهند داشت. کم کم متوجه خواهند شد در هر لحظه چه کاری درست است؛ کی و کجا بنشینند و طبق دستوالعمل‌ها رفتار کنند.

کارشناسان می‌دانند که تفاوت میزان رشد ذهنی در کودکان کم سن و سال‌تر باعث می‌شود دیگران آن‌ها را درگیر اختلال ADHD بخوانند.

بن فیلز، روانشناس بالینی کودک و نوجوان در بیمارستان کودکان کلمبوس می‌گوید ما باید در ارزیابی اختلال کودکان، محتاط‌تر باشیم.

به فرزندتان برچسب نزنید! این یکی از دلایلی است که مرکز پیشگیری و کنترل بیماری توصیه می‌کند که رفتار درمانی برای کودکان ۶ سال به بالا صورت بگیرد اما این به معنای ممنوعیت آن برای پیش از این سن نیست.

اندرسون معتقد است فرستادن زودهنگام فرزندان به مدرسه باعث می‌شود که مورد قضاوت دیگران در ابتلا به ADHD قرار بگیرند. در مقابل، فیلز با راه حل‌های کلی موافق نیست و معتقد است با توجه به اینکه بسیاری از کودکان کم سن در مدارس با مشکلی مواجه نیستند، نمی‌توان برای همه افراد یک راهکار درنظر گرفت.

ترجمه: تکتم شریفی نژاد-خبرنگار تحریریه جوان قدس 

منبع: یورونیوز