شکوفه نیک‌فر گفته بود: «با توجه به مشکلات شدید جسمی بیماران سرطانی، به‌طور کلی بیمار، دولت و بیمه هیچ‌کدام نمی‌توانند ۵۰۰ تا ۶۰۰میلیون تومان برای افزایش ۲۳روز عمر یک بیمار سرطانی هزینه کنند، بنابراین هزینه‌کردها در این باره باید منطقی باشد».
مقایسه درد سرطان با قیمت سکه و ارز در بازار ۹سال پیش اگر منطقی نباشد؛ شاید بتواند تلنگری کوتاه و مختصر باشد برای درک بهتر درد جانکاهی که گاهی حتی برای تسکین موقتش، التماس کردن و منت کشیدن از واسطه‌های بازار سیاه ناصرخسرو و آدم‌های بی‌نام و نشان فضای مجازی هم کارساز نیست.
درمان فقط در بیمارستان دولتی!
سارا حدود یک‌سال پیش به بیماری سرطان مبتلا شده است. او درباره مشکلات درمانی ازجمله تهیه دارو به ما می‌گوید: مهم‌ترین مشکل ما هزینه‌های کمرشکن درمان است. این هزینه‌ها آن‌قدر سنگین است که تنها در مرحله اول شیمی‌درمانی مجبور شدم حدود ۲۸میلیون تومان با سختی پرداخت کنم.
سارا ادامه می‌دهد: در مراحل اولیه بیماری برای تهیه دو عدد آمپول ۸میلیون هزینه کردم و هر بار برای تزریق دارو ۲میلیون و ۵۰۰ تومان می‌پرداختم.
او ادامه می‌دهد: به دلیل بالا بودن قیمت داروی خارجی، مجبورم داروی ایرانی مصرف کنم که هر ۲۱روز یک‌بار با بیمه تأمین اجتماعی باید چیزی حدود ۱۴میلیون تومان هزینه کنم.
چندی پیش برای دریافت خدمات رایگان به یکی از بیمارستان‌های دولتی مراجعه کردم اما گفتند تنها در صورتی حمایت می‌شوی که توسط یکی از بیمارستان‌های دولتی تحت درمان باشی نه مطب خصوصی!
در مرحله پرتودرمانی هم بابت یک ماه (۳۰جلسه) پرتودرمانی مبلغ ۱۵۷ میلیون تومان درخواست کردند که از این مبلغ روی هم رفته ۱۰۰میلیون تومان سهم بیمه تأمین اجتماعی و بیمه تکمیل درمان شد و بقیه را خودم به‌سختی پرداخت کردم.
امید، بیمار دیگری است که از گران بودن و در دسترس نبودن داروهای سرطان گلایه‌مند است و می‌گوید: اولین دارویی که پزشک برایم تجویز کرد کپسول «کیتنت» به قیمت ۱۵میلیون تومان بود که باید برای سه دوره دو هفته‌ای مصرف می‌کردم؛ اما این دارو به بدنم نساخت و دچار بی‌اشتهایی، ضعف و لاغری بی‌اندازه و زخم‌هایی در بدن ازجمله دهان و صورت شدم.
حالا پس از قطع مصرف «کیتنت»، پزشک داروی ۳۰میلیون تومانی «زاک آریا» را برایم تجویز کرده که زیرپوشش بیمه نیست و تنها با رضایت بیمار، تجویز و به صورت آزاد تهیه می‌شود.
«زاک آریا» داروی ایرانی است که باید راحت در دسترس باشد اما حتی در داروخانه‌های نشاندار نیز باید دنبالش بگردی و آن را به سختی و با سفارش پیدا کنی!
این دارو و برخی دیگر از داروها زیرپوشش بیمه‌های تکمیلی نیست و برای بسیاری از بیماران گران تمام می‌شود، بنابراین درخواست ما از وزارت بهداشت این است که به موضوع بیمه‌ها بیشتر توجه کند، چراکه تهیه دارو به‌ویژه برای خانواده‌های کم‌برخوردار به قیمت معامله با جان بیمارشان تمام می‌شود.
انواع داروهای سرطان
رئیس انجمن رادیو انکولوژی ایران نیز در گفت‌وگو با قدس درباره مشکلات دارو و درمان بیماران سرطانی می‌گوید: در سال‌های اخیر دولت سعی کرده بسیاری از هزینه‌های بیماران سرطانی را زیرپوشش ببرد و به صورت دستوری قیمت برخی خدمات مانند شیمی‌درمانی یا داروهای آن را پایین نگه دارد.
دکتر یاشا مخدومی می‌افزاید: داروهای سرطان چند دسته هستند؛ برخی داروهای کلاسیک شیمی درمانی قدیمی‌ترند و از ۳۰ یا ۴۰ سال پیش تاکنون استفاده می‌شوند و ۹۰ تا ۱۰۰درصد زیرپوشش بیمه قرار دارند. اما برخی نیز داروهای جدید هستند که به‌تازگی وارد سیستم درمان سرطان در دنیا شده که به‌تدریج وارد بیمه می‌شوند و بیمه برخی از این داروها حدود ۷۰درصد قیمت دارو است.
رئیس انجمن رادیو انکولوژی ایران ادامه می‌دهد: با توجه به نیاز، مصرف و فایده‌اثر داروهای سرطان و اینکه برای چه تعداد افراد مورد نیاز است به‌تدریج و با توجه به بودجه بیمه‌ها در کمیسیون‌های مربوط مطرح می‌شوند که البته باید سرعت این کار بیشتر و پوشش‌دهی بیمه‌ها بهتر شود.
تفاوت قیمت داروهای ایرانی و خارجی؟
این متخصص رادیوانکولوژی بیان می‌کند: مواد اولیه بسیاری از داروهای ایرانی ممکن است داخلی باشد یا اینکه از خارج تهیه شود و فرایند تولید نهایی در ایران صورت گیرد، بنابراین قیمت تمام شده، پیرو قیمت تک تک موارد به اضافه هزینه تولید است.
مخدومی عنوان می‌کند: همه داروهای ایرانی براساس استانداردهای بین‌المللی از سیستم کنترل غذا و داروی کشور عبور می‌کنند و از نظر کیفیت، بیشتر داروهای ایرانی در حد داروهای خارجی است اما نقض و نقص را نمی‌توان انکار کرد و اصولاً وجود داروهای خارجی براساس قانونی که وزارت بهداشت تعیین کرده در مواردی که داروی ایرانی موجود نباشد، الزامی است و باید زیرپوشش بیمه قرار گیرد.
رئیس انجمن رادیو آنکولوژی ایران می‌گوید: حدود ۱۰درصد بازار دارویی می‌تواند از برندهای خارجی باشد تا بیمار میان داروی ایرانی و خارجی حق انتخاب داشته باشد. به اضافه اینکه وجود داروهای خارجی در بازار سبب رقابت می‌شود و به بالا رفتن کیفیت داروهای ایرانی کمک می‌کند.
داروهای نوترکیب
مخدومی تصریح می‌کند: ۷۰درصد داروهای جدید و نوترکیب زیرپوشش بیمه است، با این حال همان ۳۰درصد باقیمانده نیز برای بیمار عدد بزرگی است که با اقتصاد خانواده جور درنمی‌آید و بیماران در این زمینه واقعاً مشکل دارند، چراکه حقوق کارگر در جامعه ما به عنوان پایین‌ترین حقوق به ۲۰۰دلار هم نمی‌رسد اما بسیاری از داروهای جدید قیمت بسیار بالاتری دارند که حتی ممکن است یک دوره تزریق دارو ۱۰برابر حقوق کارگر باشد.
این متخصص رادیوانکولوژی ادامه می‌دهد: براساس اصل۴۳ قانون اساسی، خدمات درمان باید برای همگان رایگان باشد؛ اما یک‌سری واقعیت‌ها نیز به لحاظ اقتصادی وجود دارد که نقصان بیمه‌هاست. هرچند دولت سعی کرده برخی داروها را ۹۰ تا ۱۰۰درصد زیرپوشش بیمه قرار دهد اما سرانه بیمه پایین است در نتیجه بیمه‌ها نمی‌توانند تمام هزینه درمان را پرداخت کنند.
داروی ایرانی مشابه خارجی
رئیس انجمن رادیو آنکولوژی ایران درباره تفاوت اثر داروی خارجی و ایرانی می‌گوید: لزوماً تأثیر داروی خارجی بیشتر نیست؛ اما درباره برخی بیماری‌های خطرناک مانند سرطان، یک داروی خارجی که مثلاً ۲۰سال متوالی در حال تولید بوده، درباره آن مطالعات زیادی انجام و اثربخشی و فرمول آن اثبات شده است و با داروهای ایرانی تفاوت دارد.
مخدومی ادامه می‌دهد: کلمه «مشابه» برای داروها دو قسمت دارد؛ یک قسمت مربوط به نام مشابه شیمیایی است؛ یعنی ما دقیقاً همان فرمول را می‌سازیم بنابراین جز در موارد استثنا، کیفیت ایرانی با خارجی برابر است. اما بعضی داروها پیچیده‌تر هستند که اثر نهایی آن‌ها مانند هم است و برای آن از یک سازوکار تولید پیچیده استفاده می‌شود، اما فرمول شیمیایی آن یکسان نیست. بنابراین مطالعات ایرانی این گروه از داروها برای اثبات اثر دارو، مسلماً کمتر از نمونه خارجی آن است.
وی می‌گوید: در مورد بیماری خطرناکی مانند سرطان که جان انسان وابسته به فرایندهای درمانی است گاهی این ریسک، از نظر پزشک درمانگر کار سنگینی به نظر می‌آید و باید بیمار با یک داروی امتحان شده مسیر درمان را طی کند. در عین حال تفاوت داروی ایرانی و خارجی اختلاف ۹۸ در مقابل ۱۰۰ است که تفاوت زیادی نیست.
فرایند درمان کدام سرطان سخت‌تر و طولانی‌تر است؟
مخدومی توضیح می‌دهد: در مورد برخی سرطان‌ها درمان‌های جدیدی مطرح شده است که بسیار گران تمام می‌شود، بنابراین یکی از اقداماتی که دولت باید انجام دهد فراهم کردن امکانات برای تشخیص زودهنگام بیماری است، چراکه الگوهای سرطان هر جامعه‌ای ازجمله ایران با کشورهای دیگر متفاوت است و دلایل ژنتیکی، تغذیه‌ای و... دارد و زمان تشخیص ما نیز با بسیاری از کشورها متفاوت است؛ بنابراین نمی‌توانیم از الگوی یک کشور پیروی کنیم بلکه باید مسائل آماری خود را بدست آوریم و براساس آن به دنبال تشخیص زودهنگام باشیم.
این متخصص رادیوآنکولوژی ادامه می‌دهد: تشخیص به‌موقع سبب می‌شود بسیاری از هزینه‌های درمان، جراحی، دارو، رادیوتراپی و... کاهش پیدا کند و درمان نیز راحت‌تر انجام گیرد. اما متأسفانه به دلیل مسائل فرهنگی و پنهانکاری برخی بیماران، گاهی تا مراحل پیشرفته، بیمار مراجعه نمی‌کند و یا در بسیاری از موارد به دلیل ضعف اقتصادی، دنبال درمان نمی‌رود.
وی خاطرنشان می‌کند: دولت سعی کرده حتی افرادی را که حق بیمه پرداخت نکرده‌اند زیرپوشش بیمه قرار دهد با وجود این، تشخیص زودهنگام و اینکه هزینه چندانی خرج درمان نشود سخت بدست می‌آید.
این متخصص رادیو آنکولوژی با گلایه از رسانه‌ها می‌گوید: تا صحبت از مشکلات بیماران سرطانی می‌شود، رسانه‌ها به مسئله دارو می‌پردازند در حالی که اکنون بیش از ۵۰درصد بیماران به پرتودرمانی(رادیوتراپی) نیاز دارند بنابراین پرداختن به موضوع پرتودرمانی مهم‌تر از مشکلات دارویی بیماران است.
او می‌افزاید: چنانچه دستگاهی برای پرتودرمانی خریداری و خوب نگهداری شود ۱۰ تا ۱۵سال کار می‌کند و دولت می‌تواند به عنوان سرمایه‌گذاری، این دستگاه را بیشتر وارد کند، در حالی که یک دارو با قیمت گزاف را تنها یک بیمار استفاده می‌کند و امکان استفاده دوباره آن توسط بیمار بعدی نیست. بنابراین پرتودرمانی می‌تواند بسیاری از سرطان‌ها را بدون نیاز به دارو، درمان کند.
مخدومی اظهار می‌کند: در حقیقت پرتودرمانی در سیستم‌های دولتی رایگان است اما امکانات پرتودرمانی در کشور به اندازه جمعیت نیست.
رئیس انجمن رادیو آنکولوژی ایران درباره حمایت انجمن از بیماران سرطانی هم می‌گوید: مراکزی برای حمایت از بیماران سرطانی دایر شده اما در واقع پزشک یا یک فرد نمی‌تواند میلیون‌ها دلار برای وارد کردن دستگاه هزینه کند، بنابراین باید این دستگاه‌ها توسط دولت با ارز رسمی وارد شود و در اختیار انجمن حمایت از بیماران سرطانی و سایر مراکز حمایتی قرار گیرد.
ساخت دستگاه پرتودرمانی در ایران
مخدومی بیان می‌کند: مدل ایرانی دستگاه‌های پرتودرمانی به اندازه مدل‌های خارجی کیفیت ندارد و تنها یک شرکت در اصفهان مدل ابتدایی آن را تولید می‌کند.
وی ادامه می‌دهد: مادامی که اقتصاد کلی، مشکل تحریم و همچنین موضوع بیمه همگانی حل نشود مشکل بیماران همچنان به صورت نوسانی ادامه خواهد داشت و در این مسیر، بیماران زیادی جان خود را از دست خواهند داد.
نظر شما