ابراهیم سحرخیز ادامه می دهد: آموزش و پرورش در تصمیم گیری برای تأثیر نمرات تحصیلی عجله کرد و در واقع باید پایه دهم و یازدهم را با توافق سازمان سنجش به صورت آزمایشی، آن هم هر سال یک درس به صورت شناور می گذاشت نه این که تمامی دروس را نهایی و سبب استرس و نگرانی دوچندان دانش آموزان و خانواده ها شود.

این کارشناس ارشد آموزشی معتقد است: در این باره آموزش و پرورش تصمیم بزرگی گرفته که متناسب با زیرساخت ها، توانمندی ها و امکانات نیست و می بایست با بررسی بیشتر پیش می رفت چراکه همین امسال در صدور کارت دانش آموزان با مشکل رو به رو شد چه رسد به تصحیح اوراق و اعلام به هنگام نتایج امتحانات.

تقلب در امتحان نهایی

سحرخیز می افزاید: پرونده کنکور هر سال طی سه تا چهار روز بسته می شود و با وجود هیئت های بدوی، ثانوی یا تجدیدنظر، مراقبان کافی و فضاهای استاندارد باز هم تقلب صورت می گیرد بنابراین در آموزش و پرورش که حوزه هایش پراکنده تر و با فاصله زیاد است چگونه می توان ادعا کرد امتحانات بدون هیچ تقلبی برگزار شود. بنابراین برای افزایش ضریب امنیت امتحانات نهایی باید منابع لازم، امکانات و سرمایه کافی در اختیار داشت.

وی با اشاره به خبر انتشار یافته در فضای مجازی می گوید: در خبرها آمده است سئوالات امتحان نهایی در فضای مجازی با قیمت ۶میلیون تومان به فروش می رسد. اگر این خبرها صحت داشته باشد باید برای آموزش و پرورش متأسف بود که در انجام چنین رسالت بزرگی ناتوان مانده باشد.

آیا عدالت آموزشی برقرار است؟

معاون پیشین آموزش متوسطه آموزش و پرورش تصریح می کند: اگر قرار باشد در شهرهای بزرگی مانند تهران دانش آموز به راحتی با پرداخت هزینه، دسترسی به سئوالات امتحان نهایی را پیدا کند تکلیف دانش آموزانی که در نقاط دور افتاده و محروم کشور هستند چه می شود؟ درباره دانش آموزان محرومی که با گذشت یک یا دو ماه از سال تحصیلی معلم ندارند و چه بسا معلم متخصص نیز در اختیار ندارند اما برای پاسخگویی به سئوالات بسیار دشوار با دیگر دانش آموزان کشور سر یک صندلی بنشینند، نمی توان گفت عدالت آموزشی اجرا شده است.

سحرخیز معتقد است هنگامی به عدالت نزدیک شده ایم که معلمان متخصص ساماندهی و برای دانش آموزان با شاخص های موجود، کلاس برگزار شود اما متأسفانه هنوز در برخی نقاط کشور و حتی مناطقی از تهران کلاس هایی با بیش از ۴۰ نفر دانش آموز برگزار می شود.

مسابقات علمی و المپیادها خوب یا بد؟

معاون پیشین آموزش متوسطه آموزش و پرورش درباره برگزاری مسابقات علمی می گوید: برگزاری مسابقات علمی با روش کنونی اشتباه است چراکه بررسی ها نشان می دهد بیشتر دانش آموزانی که در المپیادها صاحب رتبه می شوند یا از مدارس غیردولتی اند یا از مدارس خاص دولتی. از آنجایی که مدارس خاص دولتی مانند تیزهوشان، هیئت امنایی و مدارس نمونه دولتی نیز پولی هستند، تنها دانش آموزان مرفه می توانند از امتیازات آن بهره مند شوند.

سحرخیز ادامه می دهد:  در شرایطی که آموزش و پرورش حدود ۲۵۰هزار معلم کم دارد و کلاس ها شلوغ است، اعمال سوابق تحصیلی باید آرام آرام و با هماهنگی شورای عالی انقلاب فرهنگی، تا آماده شدن زیرساخت هایی از قبیل رفع دغدغه کمبود معلم، فراهم کردن امکانات برای تصحیح ورقه، تجهیزات الکترونیکی برای مراقبت ها و کنترل وسایل تقلب صورت می گرفت.

وی ادامه می دهد: از سوی دیگر باید بیش از ۵۰درصد دانش آموزان را به رشته های مهارتی مانند کار و دانش و هنرستان های فنی و حرفه ای سوق داد تا دغدغه کنکور نداشته و پس از پایان دوره دبیرستان هنر و حرفه ای آموخته باشند.

سحرخیز اذعان می کند: در سراسر دنیا کنکور به اندازه کشور ما این قدر مشتری ندارد که همه دانش آموزان با هر توان ذهنی و هر رشته ای می خواهند وارد دانشگاه شوند. در واقع راه برای ورود به دانشگاه بسته نیست و در صورتی که دانش آموزان ما حرفه و مهارتی را در مدرسه بیاموزند، پس از اخذ مدرک دیپلم به تدریج می توانند متناسب با علایق خود وارد دانشگاه شوند. حتی چنانچه قرار است در رشته های نظری امتحانات نهایی را به پایه های دهم و یازدهم تسری دهیم با آرامش و در فرصت زمانی ۵ساله، این تصمیم عملی شود.

معاون پیشین آموزش متوسطه آموزش و پرورش می گوید: از این پس کتاب های کمک درسی، کلاس های فوق برنامه و تجارتی که از طریق امتحانات نهایی می شود، سبب دریافت پول بیشتر از خانواده ها شده و سرانجام دانش آموزان پس از ورود به دانشگاه و فارغ التحصیلی سودی برای کشور نداشته باشند.

سحرخیز می گوید: بهترین روش برای کاهش استرس دانش آموزان این است که رشته های تحصیلی را مهارتی کنیم و با بازنگری در رشته های نظری دانش آموزانی ماهر و کارآفرین بار بیاوریم تا در این حد دغدغه رفتن به دانشگاه نداشته باشند.