در روایتی، عایشه از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل کرده است که فرمود: «کسی که فرزندم را در طوس زیارت کند، گویی یک حج به جا آورده است».عایشه پرسید: یک حج ؟ پیامبر فرمود: «دو حج». عایشه پرسید: دو حج؟ رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «سه حج.» عایشه ساکت شد.
پیامبر فرمود: «اگر سکوت نمی‌کردی تا هفتاد حج بر می‌شمردم!» (1)
قندوزی از علمای اهل سنت نیز در باره ماجرای ولایت‌عهدی امام رضا(ع) نقل کرده است که آن حضرت خطاب به مأمون فرمود: «به خدا سوگند! پدرم برای من از پدرانش از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت کرده‌اند که من پیش از تو، مظلومانه از دنیا می‌روم، فرشتگان آسمان و زمین بر من می‌گریند و در سرزمین غریب به خاک سپرده می‌شوم».(2)
در کتاب حبیب السیر از فضال روایت شده که از علی بن موسی الرضا(ع) شنیدم شخصی نزد وی آمد و به آن حضرت گفت: «ای فرزند رسول خدا! پیامبر را در خواب دیدم که به من فرمود: چگونه خواهید بود، آن‌گاه پاره تن من در سرزمین شما مدفون و گوشت بدنم در آنجا پنهان شود و از امانت من چگونه محافظت خواهید کرد؟» امام رضا(ع) در پاسخ فرمود: «من آن شخصی هستم که در سرزمین شما دفن خواهد شد! من پاره تن رسول خدا صلی الله علیه و آله و همان امانتی هستم که هر شخصی اگر با معرفت و شناخت به حق من و اطاعت و پیروی از من زیارتم نماید، من و پدرانم شفیعان او در روز قیامت خواهیم بود و کسی که ما شفیع او باشیم، نجات خواهد یافت، هر چند گناهان وی به اندازه گناهان جن و انس باشد!».(3)
جوینی از دانشمندان اهل سنت نیز از حاکم نیشابوری آورده که علی بن موسی الرضا(ع) فرمود: «من کشته شده با زهر و مدفون شده در سرزمین غریب هستم. این را به سفارشی که پدرم از پدرش از نیاکانش از علی(ع) از رسول خدا صلی الله علیه و آله به من نموده‌اند، من می‌دانم. آگاه باشید! هر کس مرا در غربتم زیارت کند، من و پدرانم شفیعان او در روز قیامت خواهیم بود و هر کس ما شفیعان او باشیم، نجات می‌یابد. هر چند گناهان جِن و اِنس را داشته باشد».

جوینی از محمد بن قاسم نیشابوری نقل می‌کند که می گفت: من از کسانی بودم که زیارت قبر [امام رضا] را در طوس قبول نداشتم و مردم را از رفتن به زیارت وی باز می‌داشتم! شبی در خواب دیدم که در طوس هستم، و پیامبر در کنار مزار [رضا] مشغول نماز است. ناگهان صدایی شنیدم که می‌گفت: هر کس دوست دارد قبری را ببیند که اگر آن را زیارت کند، خداوند ناراحتی او را از بین می‌برد، به زیارت این قبر بیایید که پروردگار در آن فرزندی از تبار پیامبر را قرار داده است... .
هنگامی که از خواب بیدار شدم، غرق در عرق بودم، بی‌درنگ غلام خود را صدا زدم تا مرکبم را آماده سازد، سوار مرکب شدم و رهسپار زیارت امام رضا(ع) گردیدم و از آن پس سالی دو مرتبه به زیارت قبر امام مشرّف می‌شوم. (4)
فضل الله بن روزبهان خنجى اصفهانى‏ که یکى از عالمان اهل سنت قرن دهم هجرى است در شرح فضائل مربوط به امام رضا (ع)، می نویسد: «اللّهم و صلّ و سلّم على الإمام الثّامن‏؛ خدایا درود و صلوات و سلام بر امام هشتم بفرست…، آن حضرت، بی تردید، امام به حق است، و مناقب و فضایل آن حضرت را نهایتى نیست، و در میان امامان (ع)، ایشان را اختصاص تمام به بیشتر انواع علوم غریبه و آثار عجیبه است، تا به غایتى که در بعضى روایات آمده. در حدیث دوازده امام که حضرت پیغمبر (ص) فرمود: ثامنهم قائمهم؛ هشتمین ایشان قائم ایشان خواهد بود؛ زیرا که کلمات و مناقب و فضایل آن حضرت بسیار ظاهر و مشهور و معروف بوده و همه طوایف امّت از عرفا و علما و حکما از علوم آن حضرت بهره مى‏برده‏اند و آثار امامت و وراثت نبوت و وصایت در آن حضرت ظاهر بوده است.
السّید الحسان السّند البرهان حجّة اللّه على الإنس و الجانّ‏؛ آن حضرت مهتر نیکوخصال و نیکوکار نیکوسیرت است، و این اشارت است بدان که آن حضرت جامع انواع محاسن صورى و معنوى و مکارم خُلقى و خَلقى بود و گویا نیکویى، صفت ذات او است و احسان، صناعت و پیشه او و آن حضرت سند و برهانی است که بر مردمان به جهت اظهار حق قائم گشته، و آن حضرت حجّت خداى تعالى بر انس و جن است…»(5)

پانوشتها:
1. ینابیع المودة، ج2، ص341
2. همان، ج3، ص167
3. حبیب السیر، ج2، ص86
4. همان، ج2، ص195، ح472
5. وسیلة الخادم الى المخدوم ص 223 و 224٫‏